Blog

Om te abonneren op onze blog stuur je gewoon een berichtje via Whatsapp naar +32 498 517 359 

Blog 2024.3

Het heeft even geduurd om deze 3de blog af te werken. Het was een drukke, maar boeiende zomer met vele toffe gasten aan boord:  familie, vrienden en nieuwe vrienden. 4315 km afgelegd deze zomer. Het is wel geweest. Bovendien zijn beide zeilen gescheurd... Dat worden weer grote onkosten deze winter... :-(

Panormus baai.

Een grote maar ongekende baai in de golf van Korinthe tussen Galaxidhi en Trizonia. Met de heersende westenwind lig je hoer perfect beschut. Er zijn echter alleen wat weekendverblijven. Geen winkels of tavernes...

We gaan aan wal met de dinghy en wandelen dan maar naar het volgende dorp:

Erateini. Geen zeilers of buitenlandse toeristen hier. Wel een taverne met zeemeerminnen. We vinden er ook een authentieke ouzerie. Er zitten een paar ouderen op het terrasje. De waardin is óók op leeftijd. We willen een drankje bestellen, maar niemand verstaat Engels. Uitsluitend Grieks. Het enige dat ze wel verstaan is Ouzo. Blijkbaar de enige drank die ze hebben. Maar ze brengt wel een fles ouzo, een grote ijsbeker en een grote fles koel water. Voor een spotprijs. De Grieken proberen toch nog een praatje te maken: met gebarentaal... Het echte Griekenland!

2Rock bay:

Steile kliffen, een klein strandje op zwemafstand, mooie natuur. Bovenaan de klip is een food truck  en een houten terras met mooi zicht op de baai. Aan de ingang van de baai liggen 2 rotsen, vandaar de naam.  De bodem is zand en rotsen. Je moet dus goed uitkijken waar je anker dropt, maar dat is geen probleem want het water is glashelder. 2Rock bay is dan ook gekend door zeilers en het ligt behoorlijk vol in de zomer. Doordat er bijna geen wind is en dus uit alle richtingen lijkt te komen, draaien de boten rond hun anker. Zo kwamen wij s avonds op minder dan 2m bij een Italiaanse boot. Naar Italiaanse traditie begon deze te schelden en roepen dat wij moesten verhuizen. Ik antwoord kalm maar kordaat dat we niet verhuizen. Anker herleggen is niet zonder risico omdat je s nachts de bodem niet ziet. Na een tijdje gaan de Italianen slapen en wij óók. Voor alle veiligheid hang ik wel een paar fenders... s Morgens lijkt alles oké. 😀

Ormos Oxia:

Ankerplaats tussen het vasteland en het eilandje Oxia (rotsachtig, onbewoond). Rustige baai met lang zandstrand en een strandbar. Vanaf het strand blijft het lang ondiep. Je raakt dus niet met droge voeten aan land met de dinghy. De strandbar blijkt bij een camping te behoren. Er is een mooi houten terras aan een strand met ligstoelen en parasols. De bediening is wel erg amateuristisch en de wc is in een houten gebouwtje op de camping. Idyllisch mooi maar bij valavond vallen de muggen aan. Zo groot als dondervliegjes maar de muggenbeten jeuken wel... Muggen houden niet van zout water maar door de camping loopt een riviertje...

Mytikas:

Mytikas is een dorpje op het vasteland tegenover het eiland Kalamos. De oude haven is onder water gelopen. De kademuren zitten een halve meter onder water. Geen idee hoe dat zo gekomen is. Maar er is een nieuwe haven aangelegd. Deze is enkel geschikt voor kleine motorbootjes, maar er zijn ook 6 ligplaatsen voor zeiljachten. Deze waren natuurlijk allemaal volzet. Daarom hebben we aangemeerd aan de buitenzijde van de kade. Anker uit en kont aan de kade.

Het is een vreemd dorp, helemaal niet toeristisch je ziet er alleen Grieken en een paar Italianen. Niemand lijkt er Engels te spreken... Er zijn een paar tavernes langs het kiezelstrand.

Die nacht om 3u word ik wakker van een luide knal: donder en bliksem overal rondom. En felle dwarswind. Ik ga buiten kijken. Het anker is aan het krabben. De achterkant van de boot tegen de kade en de boeg gaat helemaal naar links... Ik zet de motor aan en geef tegengas. Zo kan ik de boot wel even houden, maar het onweer blijft aanhouden. 2 uur aan 1 stuk. De zeilers aan de andere kant van de kade komen ook kijken. Zij liggen met 6 boten tegen elkaar en houden redelijk stand. 1 van hen, een Italiaan, vraagt of ik hulp nodig heb. We leggen een lange lijn van op de midden kikker naar de kade zodat de boot niet verder kan draaien. Intussen valt de straatverlichting uit. Het wordt pikdonker behalve bij de lichtflitsen van de bliksem. Dan begint het hard te regenen. Met bakken valt het uit de lucht. Ik ren naar binnen doe alle raampjes toe en gelukkig vind ik nog een zeiljas. Terug naar buiten. De wind draait en het onweer trekt langzaam voorbij. 😀

Om 5u kruip ik weer in bed maar ik heb niet veel meer geslapen...

Ithaka en Odysseus

Frikes is een klein haventje op Ithaka, het eiland van Odysseus. We dineren er in taverne Odysseus. Er hangt een schilderij van Odysseus en de Sirenen. Ik d8 dat die Sirenen zeemeerminnen waren, maar op het schilderij zijn het roofvogels met het hoofd en romp van een vrouw. Zoals een harpij. Dat heb ik s opgezocht en het schilderij is wel waarheid getrouw. Het verhaal gaat over een rotsformatie waar de Sirenen leven. Ze verleiden voorbij varende schippers met hun mooie gezangen. Die lopen dan op de rotsen en verdrinken.  Odysseus moest hier óók voorbij op zijn 10 jarige terugtocht van Troje naar huis. Hij bedacht echter een list: hij liet zijn bemanning wassen oorstopjes dragen. Maar zelf wou hij die gezangen toch wel s horen. Daarom liet hij zich vast binden aan de mast en droeg zijn bemanning op snel voorbij de Sirenen te varen eender wat hij zou bevelen. Zo heeft hij het toch overleefd. Achteraf beschouwd is het wel logischer dat die betoverende gezangen van een vogel zijn dan van een vis... Dus eerder een harpij dan een zeemeermin. ;-)

Weet je trouwens hoe de Trojaanse oorlog begonnen is?

Met een ruzie tussen 3 vrouwen, godinnen in dit geval.  Hera, echtgenote van Zeus,  Athena, godin van wijsheid en oorlog en Afrodite, godin van de liefde ruziën over wie de mooiste vrouw is. Uiteindelijk vinden ze dat een man moet beslissen. Paris, zoon van de Trojaanse koning, is de uitverkorene. Zoals het bij een wedstrijd dikwijls gaat, proberen ze de jury te beïnvloeden.

Hera belooft hem macht, Athena militaire roem en Afrodite de mooiste vrouw ter wereld.

Hij kiest voor Afrodite. Die heeft er wel niet bij gezegd dat die mooiste vrouw al getrouwd is. Namelijk met Menelaos, de koning van Griekenland...

Tijdens een staatsbezoek van de koning van Troje aan Menelaos ontmoet Paris de mooie Helena. Hij schaakt haar en neemt haar mee naar Troje. Menelaos pikt dit niet dat de trojanen zo maar zijn vrouw schaken. Hij roept alle Grieken op ten strijde te trekken tegen Troje om Helena terug te halen. Onder andere Odysseus en Achilles strijden mee tegen Troje.  Deze oorlog zou 10 jaar duren...

Olympia

Terwijl in Parijs de Olympische spelen bezig zijn, bezoeken wij de plaats waar de Olympische spelen ontstaan zijn in 776 voor Christus. De Olympische vlam wordt hier nog steeds aangestoken in de tempel van Hera.

Hera is de echtgenote van Zeus.

De archeologische site is erg omvangrijk en omvat o.a. ook de tempel van Zeus. In deze tempel stond het standbeeld van Zeus. 1 van de 7 wereld wonderen. Het beeld was van ivoor en goud en 13m hoog. Jammer dat er niets van overgebleven is behalve wat afbeeldingen...

Keri Beach

Keri is ten zuidwesten van het eiland Zakynthos. De ankerplek is in een grote baai aan de rand van een natuurgebied met zicht op Maratonissi eiland (schildpadden eiland) aan de ene kant en Cameo eiland aan de andere kant.

Cameo is een klein hoefijzer vorming eilandje verbonden met het land door een houten brug. Tussen de uiteinden van het hoefijzer is een kabel gespannen waaraan grote doeken hangen. Geen idee waarom maar het is wel speciaal.

Vanuit Laganas en Keri varen constant toeristen bootjes naar Maratonissi eiland. Ze hopen er de schildpadden Careta Careta te zien: grote zeeschildpadden wel 80 tot 100kg...

Aan de zuidkaap zijn steile kliffen met pittoreske stranden.

We huren een scooter en bezoeken Cameo eiland, een olijfolie perserij en een wijnproeverij.

Agios Nikolaos

Ligt aan de noordzijde van het eiland Zakynthos.

Het is geen dorp, maar de vertrekplaats van de toeristen bootjes naar de Blue caves en shipwreck beach. Aan de kade kunnen een 20 tal jachten aanmeren. Dimitri beheert die kade alsook de toeristen bootjes en het tankstation. Je hoeft er geen liggeld te betalen en krijgt gratis elektriciteit en water als je gaat eten in het restaurant van zijn zuster. Het water is echter niet drinkbaar zoals trouwens op heel het eiland...

We hebben pech met onze ankerlier. We kunnen het anker wel laten zakken, maar niet meer ophalen... Gelukkig heeft Dimitri enkele plaatsen met mooring lines. Dit zijn landvasten die op de bodem zijn vastgemaakt aan een zwaar betonblok die leg je vooraan vast op de boot en dus heb je geen anker nodig. Die nacht wordt zwaar onweer voorspeld. Ik maak een praatje met Dimitri en vraag of het wel veilig is. No problem zegt hij. De wind komt uit zuidwesten dan liggen we beschut.

Die avond in het restaurant begint het inderdaad te bliksemen en hard te regenen. Tegen middernacht gaan we slapen. Om 2u word ik wakker van een bonk. De boot is met de achterkant tegen de kade gebotst. Ik start de motor om van de kade weg te blijven. Het onweert met plassende regen en ik heb alleen een zwemshort aan. Christel is óók op. Paniek alom bij de buurboten.

De wind komt nu uit zuidoost en veroorzaakt golven van 1 m en die klotsen tegen de kade. Dimitri is toegekomen. En de lichten van zijn auto verlichten de kade. Hij bezorgt ons een dikke bal-fender en helpt met een extra spring leggen en de boot verder van de kade te trekken op de mooring lines. Alles lijkt nu onder controle: Gewoon een paar uur gas blijven geven en wachten totdat het onweer voorbij is. Maar de boot van onze Tsjechische buren komt nu in problemen. 1 van hun landvasten breekt en hun anker krabt zodat hun boeg schuin tegen ons aan gaat liggen. Daardoor gaat onze boot óók schuin en tegen de catamaran van onze andere buur.  Bovendien botsen we weer tegen de kade aan 1 kant. Ik roep naar de Tsjechen dat ze anker moeten lichten en vertrekken. Maar ze reageren niet. Ze houden angstvallig hun fenders tussen onze boten maar die gaan 1 m op en neer dus dat helpt niet...

Na 10 x roepen komen ze toch in actie en vertrekken. 😀

Een beetje verder aan de kade ligt nog een Belgische boot. Zij hebben minder geluk. Ze hebben geen mooring lines en gebruiken hun anker. Maar hun anker krabt en ze gaan schuin en uiteindelijk langszij tegen de kade. Naast hun aan de kade liggen andere boten. Ze moeten achterwaarts vertrekken en rondjes maken op zee. Het regent zo hard dat ze nauwelijks iets kunnen zien...

Ze hebben schade zowel vooraan als achteraan aan hun boot.

Wij hebben alleen wat krassen achteraan op de rubberen stootband.

Dimitri vertelt s anderendaags dat het betonblok van de mooring lines verschoven is. Dat moeten geweldige krachten geweest zijn...

Trizonia

Een eilandje van een paar km groot. Een haventje waar veel overwinteraars liggen en verlaten boten, zeg maar wrakken. Maar ze hebben het opgeruimd. Er is één havenmeester nu en ik heb er nog nooit zo veel boten weten liggen. En dat half september.  Er is een leuk strandje met gezellige tavernes. Het is volle maan. De laatste stop voor we uit het water gaan in Aigio. Maar óók deze morgen nog wanneer we willen uitvaren naar de winterberging, steekt er een onweer op. Niet voorspeld.  :-(

Het klimaat is om zeep. Dit is niet normaal voor Griekenland: op 2 weken tijd heb ik al 4 zo'n nachtelijke onweders gehad! En dan deze morgen weer... Ik heb mij voorgenomen om volgend jaar voor september naar huis te komen. Vorig jaar 2 stormen gehad in september...🤨

klik op onderstaande foto

Blog 2024.2

Op een onbewoond eiland:

https://open.spotify.com/track/2TWLN4BJqA7jmWvIfrsIM1?si=ppwiOQuwRUWZWtL2DjyWAQ

Kavaliani:

Kavaliani is een klein onbewoond eiland tussen Evia en het vasteland.

Je moet tot minder dan 100 m naderen om de ingang van het haventje te zien. Er kunnen slechts 3 boten liggen. Er ligt 1 vissersboot wanneer we toekomen, maar die vertrekt s avonds om te vissen🎣. Er ligt een asfaltweg langs het haventje. We wandelen het eilandje rond. We komen geen mens tegen. De asfaltweg is soms overwoekerd door onkruid en struiken. Een surrealistische omgeving. S nachts is het pikdonker maar we kunnen veel sterren zien⭐🌟🌠.

Evia:

Bij aankomst op Karistos (Evia), waarschuwt de havenmeester ons dat de volgende 4 dagen meltemi wind gaat waaien🌬🌫. Je kan maar beter 4 nachten ligplaats boeken. Alle havens zullen vol liggen om te schuilen voor de meltemi.

We liggen er een dag verwaaid maar besluiten dan toch om naar het eiland Kea te varen🌄. De wind trekt aan tot 24 knopen (6 bft). Maar we varen voor de wind enkel op de genua. De golven komen achterop🌊. De boot wiebelt wel, maar blijft onder controle. Heerlijk zeilen en...⛵️ We gaan vooruit!

Viking schip:

We liggen in Karistos op het eiland Evia, wanneer een Viking schip komt binnen varen🛶. We kunnen het schip bezichtigen🪢. Saga Farmann🪢 is een replica van een Viking schip dat gezonken is nabij Oslo. Het is nagebouwd met de gereedschappen van toen🪓🗡🪝. Het heeft een diepgang van slechts 1,3 m en heeft geen kiel. Daarom hebben ze de bilgeruimte opgevuld met 10 ton stenen🪨🪨. Het heeft een vierkant zeil en kan dus niet tegen de wind in varen. Daarom hebben ze een paar elektrische motoren ingebouwd. Das wel vals spelen, maar ze zijn wel helemaal van Oslo naar Evia gevaren🗺! Er is geen kajuit, dus de 13 koppige bemanning moet onder een zeil slapen🏕. Toch wel stoer van die Vikingen indertijd om met zo'n bootje tot in Amerika te varen...🌏

St Johns bay

Agios Ioannis ofwel St Johns bay ligt in het noorden van de golf van Korinthe. De kust is erg steil met hoge bergen⛰️⛰️. Dat maakt dat je daar adiabatische winden krijgt. Een sterke aflandige wind die vanuit de bergtoppen naar de warme zee blaast. Het weerbericht geeft 7 tot 47 kn wind🫨! Zal wel een komma fout zijn... Bij vertrek vanuit Korinthe was de wind matig maar verder naar het noorden nam die toe tot 24kn op kop. Dus slechts de helft van wat beloofd was...😂😂 Toch echt wel heftig opkruisen met sterk gereefde zeilen en uiteindelijk de motor bij moeten zetten.

De baai zelf is goed beschut en er ligt een boei waar we kunnen aanmeren. Er liggen een paar kleine bootjes aan boeien maar er is geen haven, slechts 1 huis en 1 taverne...🏠🏡

Het water is helder en goed om te snorkelen🤿.

Repairs (weeral):

Het gebeurt wel s dat de wc verstopt is🚽. Maar deze keer pompt hij wel leeg, maar zuigt geen zeewater aan om te spoelen... 🤔

Ontstoppingsmiddel werkt dus niet🪠🚿. Ik blaas de aanzuigslang door met een luchtpomp en probeer opnieuw. Noppes. Maar dan zie ik dat een vis🐟 in de aanzuigslang zit! Hij past juist in de slang en zijn kop zit in de pomp. Nog nooit meegemaakt. Het visje moet per ongeluk opgezogen zijn of hij was nieuwsgierig naar onze wc en binnen gezwommen. Dat heeft hem wel zijn kop gekost! Anyway vis terug in zee gegooid en wc werkt weer! 😀

Ankerlicht

Het ankerlicht⚓️🎆 werkt niet meer. We vinden de boot maar met moeite terug met de dinghy wanneer we terug komen van restaurant. Gisteren werkte het nog. De schakelaar in het verdeelpaneel lijkt oké dus het probleem zit boven... Het ankerlicht staat boven op de mast, 18,5 m hoog. Even gaan kijken? Waarschijnlijk is het lampje doorgebrand. Dus best eerst een nieuwe lamp kopen. Thuis zou je dat ff online bestellen en de volgende dag zit het in je brievenbus📬. Maar ik heb geen brievenbus📫 op Atlantis en ik betwijfel of mijn postbode tot hier gaat komen...📮

In de haven van Lavrio vind ik een winkel voor boot materialen. Ineens een led lampje nu. Dat gaat langer mee. 😀

Met vereende kracht trekken Guy, Els en Christel mij omhoog in mijn hangstoeltje. Wel eng daarboven. Het stoeltje zit niet echt comfortabel. Maar ik kan het lampje vervangen en het werkt weer! 😀

Een paar uur later tijdens het zeilen echter klapt het ankerlicht naar beneden, breekt in 2 op de giek en valt overboord. 😳

Het lampje zit er nog op en werkt nog, maar het armatuur is weg. Zolang het niet regent kan ik het nog gebruiken...😉

Zeewater pomp

Er staat water onder de motor💦. En daarom óók in de bilge💧! De bilgeruimte pompt automatisch leeg met de elektrische bilgepomp. Maar waar komt het water vandaan? Het smaakt zout. Zeewater. De zeewater pomp die zorgt voor de koeling❄️ van de motor lekt! Wat nu🤷‍♂️? We bellen naar Panos van onze winterberging👨‍💻. Hij wil wel een technieker sturen als we tot bij hen in Aegio komen. We liggen in Vrachati. Meer dan 40 mijl daar vandaan. Bovendien is het vrijdag en maandag is weer een Griekse feestdag! 🙄 Pinkstermaandag dit keer! Orthodoxe kalender ...🧿🪬

We moeten volgende week vrijdag avond in Zakynthos zijn. Christel moet haar vliegtuig✈️ halen zaterdag morgen en er komen nieuwe gasten toe die dag.

Vanuit Aegio is dat 4 dagen zeilen! Panos belooft dinsdag morgen de technieker te sturen. Dan moet het nog juist lukken😊!

Er is weinig wind. Dus varen we vrijdag voorzichtig op motor tot Diakopto. We liggen daar 2 nachten voor anker om een excursie te doen die we al lang wilden: een treinrit door de bergen met een tandrad treintje🚇. 

In Diakopto aan de zuidkant van de golf van Korinthe is slechts een klein ondiep haventje voor kleine motorbootjes🚤. Niet geschikt voor een zeiljacht. Maar het is nagenoeg windstil en we kunnen ankeren voor het strand⚓️🏖. In het dorpje is een treinstation🚉. Het treinspoor is extra smal en de trein is uitgerust met tandrad om de steile smalle hellingen op te kunnen. Het is een spectaculaire rit door smalle tunnels, over bruggetjes langs een bergriviertje en tussen hoge bergen🚞. Boven is een skioord. Jammer dat het zo moeilijk is om foto's te maken vanuit de trein...

Boven in Kalavrita is een wintersport centrum. Daar kan je skiën in de winter⛷️.

Pinkstermaandag varen we dan naar Aegio. Panos houdt woord en dinsdag morgen wordt de pomp hersteld met een nieuwe pakking en lagers.

Diezelfde dag nog zeilen we naar Nafpaktos. Er staat een lekkere wind🌫.

Nafpaktos is een middeleeuws havenstadje🏰. Er zijn maar een paar aanlegplaatsen. Dus ankeren we naast vele anderen buiten de haven⚓️. De wind trekt nog aan en het wordt een onrustige nacht slapen naast het anker alarm. (PS: dat anker alarm staat gewoon op mijn telefoon 😉).

Ook in de morgen blijkt het stevig waaien🌬. We vertrekken om 9u30 en varen onder de indrukwekkende brug van Rion naar Anti-Rion🌁.

We hebben een stevige rugwind en besluiten om ineens naar Kyllini door te varen ipv Messolonghi: 45 mijl! (Normaal zo'n 10 u varen).

We varen enkel op gereefde genua. De wind neemt toe tot 32 knopen met rukwinden tot 44 knopen😲!

We vliegen over de 2 meter hoge golven🌊. We breken zelfs ons record met een pieksnelheid van 11 knopen🧐😯! In minder dan 8 u zijn we op bestemming Kyllini. Zo winnen we 1 dag🤙 en kunnen chillen op het grote zandstrand. 

En... Aan onze blog werken. ;-)

klik op onderstaande foto

Blog 2024.1

De vertrek datum 1 mei nadert. Vakantie stress. Afscheid nemen. Welke spullen moet ik meenemen? Er staan vele klussen op het programma vooraleer de boot te water kan🌊. Nog vlug wat materialen bestellen. Wat heb ik nodig voor gereedschap? Nog vlug wat muziek opnemen voor in de auto🛻 en op de boot.⛵️

Kledij inpakken is maar een half uurtje👙🩳.  Mijn zomerkleding ligt al op Atlantis.

Reizen is altijd onverwachte situaties tegen komen...

In Italië is 1 grote snelweg van noord naar zuid. Vrij druk en de Italianen rijden als gekken. Op een parking eten we onze lunch en worden vergezeld van ooievaars.

Het was de bedoeling om in Bari bij Antonio en Valentina te logeren. Maar haar moeder is ziek. Terminale kanker...

Die logeert nu bij hen en dus moesten wij naar een hotel vlakbij...

Antonio zelf is óók ziek. Virus in de darmen of zo...

Pech...

Ik d8 het al toen we kamer 13 kregen...

Christel is óók ziek... ☹️

Bij de incheck van de ferry blijkt dat ik mijn ticket geboekt heb met een korting waar ik geen recht op heb. Dus 50 euro bijbetalen... 😕

Blijkbaar is het in Griekenland Pasen nu. Orthodoxe kerk⛪️. Dus geen personeel op de winterberging waar de boot staat...☹️

We gaan met een truc moeten op de boot zien te geraken. En de werkzaamheden aan de boot zullen een paar dagen uitgesteld worden. Paasweekend duurt hier tot woensdag. Alles gesloten tot dan dus...

☹️

Maar ...

het is wel mooi weer. ☀️😎

Een tegenslag komt nooit alleen...

Op een veerboot🛳 was voor mij geen slaapplek meer over op de bank. Dus ik moest op de vloer slapen💤. Eigenlijk heb ik niet geslapen...

We zijn zondag wel op de boot Atlantis⛵️🛟 geraakt. Maar de beloofde herstelling aan het ankerlier is niet gebeurd. 

We will talk about this Wednesday after Easter holiday...

Maar ik wil binnen een paar dagen in het water! 😳

Het dek van Atlantis is helemaal bedekt met blaadjes;zaden van de olijfbomen en met saharazand. Eerst poetsen dus🧹🪣🪒.

S'avonds naar restaurant. Maar ALLE restaurants zijn gesloten wegens Pasen...

Bij een bakker dan maar wat koeken🥯🥐 gekocht. Gelukkig hadden we nog een fles wijn🍾 gekocht in Italië...

We leven al een paar dagen op koeken...

Voorlopig komt van dat gezonde Griekse🍤🥗 dieet dus niet veel in huis...

Maandag avond vinden we toch een restaurant open! 😀

Eindelijk echt Grieks eten met Mythos, Grieks bier.🍺👍

Maar de supermarkt gaat woensdag pas open dus maar weer koeken voor lunch op dinsdag...

Woensdag eindelijk proviand ingekocht. We hebben afspraak met de zeilmaker🙋‍♂️ voor een nieuwe bimini. Een moeizaam gesprek🤨. Donderdagavond weer. Hij heeft het blijkbaar nog niet begrepen want de gaten voor de zonnepanelen zijn weer fout...😳🤨

De overige werkzaamheden zijn wel klaar😁, maar vrijdag is weer een Griekse feestdag. Dus kunnen we pas zaterdag in het water.

Oef eindelijk zeilen we weer! 😀⛵️

Na een pittige zeiltocht landen we in Galaxidhi🏞. Gezellig dorpje maar het weer zit niet echt mee: bewolkt af en toe een drupje regen en slechts 22 gr...☔️🌧

Vanuit Galaxidhi maken we een lange tocht naar Korinthe. Maar de haven ligt vol. Een flottielje van 12 boten bezet heel het haventje🚤⛵️🚤⛵️. Dus 7 mijl terug naar Vrachati...

Weer een overleg en opmeten met de zeilmaker voor de bimini...🙄 Dan terug naar Korinthe.

Daar moeten we weer een dag wachten want het kanaal van Korinthe is gesloten op dinsdag blijkbaar...

Kanaal van Korinthe:

Het lijnrechte kanaal is circa 6,3 km lang, 23 m breed en zo’n 8 m diep.

De stormachtige zuidpunt van de Peloponnesos (Kaap Malea) was in de oudheid een gevreesde kaap. Daarom werden vrachtschepen liever aan de ene oever van de landengte uitgeladen, op ossenwagens 6 km over de "diolkos" (een primitieve spoorlijn waarvan nog resten te zien zijn) getrokken en aan de andere kant weer te water gelaten en ingeladen. Dit intense vrachtverkeer heeft de rijkdom van Korinthe veroorzaakt, en er werden al vroeg plannen gemaakt voor de aanleg van een kanaal.

Uiteindelijk was het kanaal open in 1893. Van januari 2021 tot juni 2022 was het kanaal niet bevaarbaar wegens een aardverschuiving.

De doortocht door het kanaal verloopt vlotjes😉. Een unieke ervaring! Wel duur: 265 euro!😲

Aan de andere kant kruisen we op naar Korfos.

We liggen aan de kade van Papa George, een gekend visrestaurant. De scampi's🍤🍤🍤 met ouzo waren overheerlijk! 😀

Op aanraden van onze Nederlandse buren uit Korinthe zeilen we dan naar het eilandje Moni, nabij Aegina. Het is onbewoond maar er leven wel pauwen en herten🦚🦚🦚🦌🦌🦌waar Christel héél blij mee is. We overnachten de eerste keer op anker⚓️. Erg woelig. Rukwinden vanuit alle richtingen...🌬

Toch goed geslapen! 🙂

Vrijdag maken we de oversteek naar kaap Sounio met de tempel van Poseidon🏛. Het blijft de hele dag bewolkt, grijs, windloos en koud...😶‍🌫️😬

Ik doe zelfs mijn lange broek aan👖. De eerste keer ooit in Griekenland. 😳

We ankeren aan de voet van de tempel⚓️. We krijgen er nog een regenbui bij🌧. Het lijkt België wel...🙄

We besluiten dan naar Kea te varen. Het eerste eiland op de Cycladen🏝. Het vertrek is heel rustig met 6kn wind op kop. Maar op open zee neemt de wind toe tot 22kn!🌬(6 bft). Dan maar de zeilen reven, maar we kunnen toch Wel zeilen! 😀

Was dit de beruchte meltemi wind?🌪 Nee want deze ontstaat bij helder en warm weer met schapenwolken en kan makkelijk 8 bft worden.

We meren aan de dorpskade van Korissia, klein maar gezellig.

Het is al donker om 21u30 wanneer ik van de kapper kom🧔‍♂️. Een zeiljacht van 51 voet probeert zich tussen onze boot en die van de buren te wringen, maar er is niet genoeg plaats. We laten onze goede wil zien en schuiven op zodat ze er net tussen passen. Het is een charterboot met 10 Poolse mannen aan boord🧍🧍🧍🧍. Ik zeg hun kapitein dat de ankers gekruist liggen. Hun ankerketting ligt over de onze. Niet waar beweren ze stellig. S'ochtends bij daglicht blijkt duidelijk van wel. De kapitein👨‍✈️ verontschuldigt zich en is bereid voor ons te vertrekken. Problem solved.😉

Het wordt een heerlijke zeildag naar het eiland Kythnos. Eindelijk echt Grieks weer: stralende zon en lekker warm...🌞😎

Typisch Cycladen dorp: witte huisjes met blauwe ramen en deuren.

De volgende nacht verblijven we in een kleine baai op Makronissos. Het grootste onbewoond eiland van Griekenland🏝: 12 km lang en 2 km breed. In de baai zijn 2 stranden🐐🐐 met wilde geiten. Het lijkt wel het einde van de wereld.🫨

In Port Lavrio pikken we onze eerste gasten op en de zeilmaker komt met de aangepaste bimini. Eindelijk is die helemaal in orde! Fijn weer een goede bimini te hebben. 😀 

klik op onderstaande foto

Blog 2023.3

Antikyra:

Een dorpje aan de noordkust van de golf van Korinthe. De golf van Korinthe is 130 km lang en een tiental km breed. Door het tunneleffect kan het er stevig waaien vanuit het westen of soms vanuit het oosten. Toen we aanmeerden in Antikyra stond er een stevige westenwind. We liggen voor anker en met de achterkant tegen de pier. De wind komt recht op de neus. Na een woelige nacht zien we dat de wind ons dichter bij de pier heeft geblazen. We trekken het anker verder aan, maar even later worden we weer tegen de pier geblazen. De wind gaat nu al naar 30 knopen! We moeten hier weg en aan de lijkant van de pier gaan liggen. We starten de motor en halen het anker op, maar dat haakt achter de ankerlijn van een lokaal bootje...

Na veel gesukkel krijgen we toch het anker aan boord. We varen naar de andere kant van de pier, droppen anker en gaan tegen wind in met de achterkant naar de kade. Het anker krijgt echter geen grip op de bodem. Dus daarom ligt aan deze kant geen enkele boot... We gaan dan maar langszij liggen. Gelukkig staat 1 van ons nog op de wal en kan deze de voorkant van de boot tegen de wind in naar de kade trekken. Ik heb wel een boegschroef, maar tegen zulke wind kan die niet op... Naast ons komt een jong Italiaans gezin liggen met een kleinere boot. Deze schommelt zo hard dat ze bijna niet van boord geraken. Die hebben s nachts volgens mij geen minuut kunnen slapen. In de vroege ochtend zijn ze uit gevaren richting Korinthe.

Een paar dagen later is de wind gedraaid naar het oosten. Het is nog steeds windkracht 6, maar we hebben wind mee. Op de genua alleen varen we 9 knopen! Ik heb een anker plekje gevonden om te overnachten. Het is een verlaten, grote open baai, maar nagenoeg windstil! Bizar dat het een halve mijl verder nog zo hard aan het waaien is...

Als zeiler heb je natuurlijk wind nodig, maar die waait niet altijd zoals je wilt.

Zo lagen we een keer in een kleine baai op het eiland Paxos. De kleine kade lag vol en er lagen nog een dozijn boten voor anker op 10 a 15 m van elkaar. Om 7 u in de morgen  klopt iemand op de romp van de boot. Onze buurman: 'Your anchor is moving and you are approaching our boat!'

Ik kom aan dek en iedereen is al op. Een onweer met regen en harde wind! Enkele andere boten zijn ook in problemen en er heerst ineens een koortsachtige drukte. Mijn nochtans onervaren bemanning, reageert bliksemsnel en adequaat: de motor is al gestart en de andere staat al bij het ankerlier. We geraken tijdig weg zonder een aanvaring.  

We cirkelen een half uurtje rond op motor op een beschut plekje zodat iedereen de tijd heeft om zich goed aan te kleden. Dan is het onweer al gepasseerd. Geen regen meer! We kunnen terug ankeren, maar besluiten ineens door te varen naar de volgende bestemming. We zijn lekker vroeg vertrokken en er is nog een stevige wind, dus nu kunnen we een langere dagtocht maken...

Half augustus heb ik een internationale bemanning: een Italiaans koppel, een Amerikaanse en een Nederlandse dame. Ik ben de enige Belg...

We maken kennis en spreken af om allemaal engels te praten. We komen al snel goed overeen. Antonio heeft zijn harpoengeweer mee. We varen naar een onbewoond eilandje en hij gaat duiken. Even later komt hij met 2 grote vissen aan zijn harpoen weer boven. Diezelfde avond liggen die op onze BBQ!  :-)

Aan wal.

De eerste nacht aan wal geslapen. Nog wel op de boot, maar zonder het zachte wiegen van het water. Het voelt raar aan na 5 maanden op zee...

De boot staat op een groene plek tussen de olijf- en citroenbomen. 

Een paar dagen werken nu. Lakens wassen en drogen ...

Lastig drogen want intussen is de storm Elias aangekomen met harde wind en vooral veel regen! Vooral in het noorden van Griekenland zijn weer veel overstromingen.

De auto start niet. De accu was dood na 5 maanden stilstand...

Geen probleem, ff startkabels gebruiken en naar de supermarkt.

Maar daar start hij weer niet!

ANWB bellen dan maar: Waar staat u meneer?

Aan de supermarkt van Aegium, Griekenland.

Waar is dat? Kan je dat s spellen? Kan je de locatie per sms doorsturen?

Sinds wanneer bent u met vakantie?

1 mei.

O maar dat is meer dan 150 dagen?? Dan kunnen wij u niet meer repatriëren...

Dat hoeft ook niet, ik moet gewoon een nieuwe accu.

Nou we roepen de Griekse wegenwacht voor u dan. Kan 2 uur duren, blijf bij uw wagen...

De griekse wegenwachter spreekt nauwelijks 2 woorden engels...

Uiteindelijk laadt hij de accu.

OK zegt hij.

No wait! Ik zet de motor af en start opnieuw: die geeft geen kik!

Kaputt! Zegt hij. Zou die Duits spreken? 🤔

Nee dat is alles wat hij kent van Duits...

Ik vraag naar een nieuwe accu, maar het is intussen 18u op zondag...

Dus maar terug naar onze winterberging rijden.

Panos, de man van de winterberging, geeft ons voorlopig een 2de hands accu en 2 dagen later installeren ze een nieuwe accu.  Das pas service!

Nu we weer kunnen rijden maken we een uitstapje naar Diakopto voor een ritje met een antieke trein door de bergen. Maar vanwege de storm rijdt hij niet... Onderweg zien we langs de kustweg wel een groep flamingos! 🦩🦩🦩

Ze maken een typisch klapperend geluid.

De eerste keer dat we die hier in Griekenland zien...

De terugreis naar Italië verloopt vlot. De veerboot is op tijd.

We overnachten in San Marino vlakbij een Shopping centrum. Lekker goedkoop shoppen en tanken.  Geen Griekse kost meer maar pizza en limoncello. 😀

De volgende dag naar Duitsland (Zwarte woud).

We verliezen veel tijd in Italië: de snelweg tussen Bologna en Milaan is afgesloten en er zijn geen omweg bordjes...

Het is al 19 u als we over de Duitse grens rijden en een hotelkamer zoeken. We vinden een goedkoop hotelletje net over de Franse grens in de Elzas. Het is al 22u als we naar een restaurant zoeken. In dat Franse dorpje is alles al gesloten...

Uiteindelijk vinden we iets in Duitsland: het lijkt wel op de kantine van de lokale voetbalclub. Maar het is er gezellig druk en erg goedkoop en lekker.

De terugreis door Duitsland verloopt vlot en tegen de avond zijn we thuis en halen we onze traditionele friet met stoverij en het Belgische frituur bij ons.

Begin november:

Al meer dan een maand weer thuis, maar het went niet. Alle dagen grijs en donker en regen... Ik word er depri van en krijg ook nog s een stevige verkoudheid.

Wat een contrast!

In Griekenland 5 maanden blauwe hemel en 30 gr...

We hebben 4440 km gevaren deze zomer in 524 uren.

We hebben wel 2 stormen gehad in september:

Bij de 2de storm Elias stond Atlantis al op de wal...

Storm Daniel begin september heeft voor vele overstromingen gezorgd in Griekenland. Gelukkig heb je daar geen last van op een boot...

We lagen in het haventje van Petriti op Corfu. De golven kwamen over de pier tot op de boot. Door de bliksem was de elektriciteit in heel het dorp uitgevallen. Een beetje creepy s nachts op straat zonder straatverlichting. In de restaurants hadden ze kaarsen gezet. Maar veel klanten waren er toen niet...

De storm heeft een paar dagen aangehouden. We hebben 1 dag niet kunnen uitvaren. De volgende dag was er nog steeds veel wind maar wel minder regen. Na lang twijfelen zijn we toch vertrokken naar Gaios op het eiland Paxos. Nogal ruwe zee in het begin met wind op kop, maar achter de kaap hadden we halve wind en ging het vrij goed. We meerden af aan het dorpsplein naast een mega motorjacht. Gaios wordt wel s het Saint Tropez van Griekenland genoemd: klein maar erg mondain. Ik ben er naar de kapper geweest. Nogal excentriek, hij moest eerst zijn zaak verluchten. Er hing een dichte rook. Geen idee wat hij daar zat te roken... 

Vanuit Paxos zijn we in 1 keer doorgevaren naar Levkas, een lange dag zeilen met harde wind en soms hoge golven, maar we gingen wel vooruit. De volgende dag in Spartochori op het eiland Meganisi was het weerbeeld helemaal gekeerd: windstil, blauwe hemel en stralende zon, een mooi strand met gezellige strandbar en restaurant aan het water. Lekker genieten!

Bij het snorkelen zie ik iets zwart over de bodem zwemmen. Bliksemsnel. Een inktvis? Even later komt hij boven water: een aalscholver! Wie denkt er nu aan een vogel die over de bodem zwemt...

Sirena.

Het besluit is genomen: Sirena ⛵️🧜‍♀️, mijn zeilboot in Zeeland, staat te koop! Het is tegen mijn hart maar er wordt te weinig mee gevaren. Ik kan er beter andere zeilers mee gelukkig maken. 2 boten is 1 teveel...

klik op onderstaande foto

Blog 2023.2

Peloponesos.

Vanuit Zakynthos varen we naar Katakolo op de Peloponnesos. De harde wind is nog niet helemaal gaan liggen en we halen 8,5 kn onder zeil.

Katakolo is bijzonder omdat daar een trein rijdt naar Olympia, waar de Olympische spelen ontstaan zijn in 776 v Chr. Het is een grote archeologische site met museum. Je kan er uren in rond lopen. Wat mij vooral opvalt zijn de beelden van griffioenen, centauren, harpijen en andere combinaties van dieren en mensen. Blijkbaar waren deze heel gewoon in die tijd. Waar komen ze vandaan? Zouden ze echt bestaan hebben? Of pure fantasie? Wel eigenaardig dat ze er allemaal perfect hetzelfde uitzien. Dat zou je niet verwachten als het pure fantasie is ...

Er zijn ook veel beeltenissen van goden. Zij zien er net uit als mensen. Maar de goden worden  groter afgebeeld dan mensen...

Zouden die goden echt bestaan hebben?

Volgens Von Däniken wel... Zijn boek De Odyssee van de goden is interessante lectuur.

In het stadje Olympia staat een voorbeeld van de eerste wereldbol uit de 3de eeuw v Chr.

Toch wel straf in die tijd! Eratosthenes had zelfs de omtrek van de aarde berekend. Ten tijde van Columbus dachten velen nog dat de aarde plat was... 18 eeuwen later!

Kyparissia: onderweg krijgen we gezelschap van een gierzwaluw. Hij demonstreert ons zijn acrobatiek rondom de boot en lijkt te willen landen maar dan toch niet...

De gierzwaluw is een ware acrobaat in de lucht.  Hij kan uren in de lucht blijven vliegen. Eten, seks, alles doet hij in de vlucht.

In de haven van Kiparissia zien we vele schildpadden rond zwemmen! Het dorp zelf ligt op de helling, is weinig toeristisch...

Pylos: ligt in een grote gesloten baai omgeven door fraaie rotsen. De jachthaven is een chaos: er is geen beheer, het ligt vol verlaten boten en boten met permanente bewoning. We vinden er eerst geen plek tot een jongeman uit Tadzjikistan ons aan een aanlegplaats helpt. We geven hem een biertje kado en maken kennis. Hij spreekt heel weinig Engels maar vertelt ons dat hij er al 5 maanden ligt om aan zijn bootje te werken. Maandag gaat hij eindelijk vertrekken richting Rhodos.

Er wordt de volgende dag weer harde wind voorspeld en regen. Dus blijven we een dag liggen. We maken hiervan gebruik om het gezellige stadje te verkennen en om onze eerste blog af te werken...

De harde wind is uitgebleven. De ochtend is zonnig en windstil. We besluiten terug te varen naar Kiparissia en van daaruit verder naar de Ionische zee.

In Kiparissia worden we verwelkomd door een plaatselijk onweer. De kade ligt al vol. Dus moeten we aan de overkant aanmeren met een diepte van 2,5m. Gelukkig hebben we maar 1.75m nodig, maar hier kan een sterke deining staan...

Het weerbericht geeft weinig wind aan, dus we wagen het erop.

De volgende morgen varen we naar Katakolo. We zijn net aangemeerd en hebben het dek van de boot gepoetst wanneer weer een heftig onweer losbarst.

Gelukkig liggen we deze keer al veilig aangemeerd.

We varen de volgende dag onder een stralende zon naar Zakynthos stad. 🌞😎

Vanaf nu is de zomer eindelijk begonnen! 😀

In Agios Nikolaos kunnen we relaxen op het strand en zwemmen terwijl de wasmachine staat te draaien..

Ondertussen zien we op het nieuws zware regenval en overstromingen in Spanje. Dat na een maandenlange droogte. Hetzelfde gebeurde in Noord Italië. In Nederland en België heb ik nog nooit zo'n slecht voorjaar meegemaakt. Ook hier in Griekenland was het slechter weer dan normaal. Opwarming van de aarde zeggen ze! Beloven ja! Misschien moeten we nog wat meer CO2 produceren? 😂😂

Afijn niet zeuren, vanaf nu heerlijk zomerweer! 🌞😎

Frikes op Ithaka

We varen vanuit onze ankerplek in Vlihko naar Ithaka. 15 kn scherp aan de wind. Heftig maar we gaan wel vooruit! Gelukkig is de wind wat minder in de kleine baai van Frikes. Toch is het lastig langszij aanmeren tussen 2 zeilboten aan de pier. We kunnen er net tussen.

In Frikes kunnen amper 8 zeilboten liggen. Er zijn een 4-tal tavernes en een cremerie. Het dorp Stavros is een half uur wandelen. Op het dorpsplein staat een standbeeld van Odysseus en een maquette van zijn paleis. Dat paleis zelf is nog een wandeling van een half uur, maar dat hebben we vorig jaar al bezocht. Dit jaar bezoeken we het scheepvaart museum van Stavros. Er staat een maquette van een zeilboot uit de tijd van Odysseus. De rompplanken werden aan elkaar gebonden met touwen...

De bemanning zat aan de roeiriemen. De slaven beneden. Op de tekening zijn het zwarten...

Sami heeft óók een nautisch museum met modelschepen van o.a. het schip van Odysseus  en de Titanic. Er staat ook een schip van 1500 v. Chr. Er waren toen nog niet veel havens. De schepen moesten landen op het strand en hadden een passarelle (loopplank) om aan land te gaan.

Onderweg naar het museum vind Christel een poesje op de baan. Amper een paar dagen oud. Ze gaat bij de buren horen of ze het poesje willen bijhouden en verzorgen. De eerste  sturen ons weg willen er nix mee te maken hebben. Er zijn hier vele straatkatten...

De buurman aan de overkant zegt na veel aandringen dat hij er voor gaat zorgen. Oef.

Spartachori op Meganisi

Is een idyllische plek. De boot ligt met de boeg aan de kade zodat je achteraan in het kristalhelder water kan springen. Ideaal om te snorkelen. Er is ook een strand met gezellige strandbar en een restaurant aan het water.

Christel vindt een prachtige schelp. Een hoorn van 20 cm. Het blijkt om een vleesetende slak te gaan.  Het beestje leeft nog dus we nemen een foto en ze zet het weer in het water...

Abilaki op Meganisi

Een schilderachtige baai waar vele boten ankeren. Helemaal achteraan is een kleine steiger van een restaurant. Er kunnen eigenlijk maar 3 boten liggen maar we wringen ons erbij en leggen ons vast aan een boom op de wal. De 3 boten die er al liggen zijn Zweden 🇫🇮 Ze kennen elkaar niet maar het is midzomernacht vandaag en daarom zoeken ze elkaar op om samen te zingen en te feesten.

2 Rock bay:

Een gekende ankerplek nabij Parga. In de baai liggen 2 rotsen vandaar de naam. Rondom zijn steile hellingen en zelfs enkele grotten aan het water. Het is super om te snorkelen, helder water en vele vissen. Boven op de helling is een food truck met terras. Een prachtig uitzicht!

S avonds komt echter een onweer dichterbij. Op de andere boten worden ze óók zenuwachtig. Iedereen kijkt naar het aankomende onweer... Uiteindelijk valt het best mee: wat gedruppel en toenemende wind. Na een uurtje wordt het weer rustig. Maar de boot blijft wel heftig rollen. De golven staan haaks op de windrichting. We koken een stoofpotje met kip. Een ware uitdaging. Gevolgd door een slapeloze nacht. De volgende morgen is het alweer zonnig en 32 gr...🌞😎

Mythologische dieren.

Griffioenen

Een griffioen heeft het lichaam van een leeuw en de kop en vleugels van een adelaar.

Griffioenen trokken de chariots van Apollo en Nemesis. Ze maakten hun nest aan de goudmijnen in de Gobi woestijn.

In de middeleeuwen kwamen griffioenen veel voor in de heraldiek. Mijn Engelse buren vandaag hebben ook een griffioen vlag: Och it's a Welsh thing. Zeggen ze...

Toch erg toevallig net vandaag dat ik over griffioenen schrijf...

Centauren

Centauren hebben het lichaam van een paard en de romp en hoofd en armen van een mens. Ze hebben dus 2 rompen en 6 ledematen...

Ze werden beschouwd als een barbaars ras die leefden in de bergen van Thessalië en Arcadia.

De bekendste centaur was Chiron. Volgens Homeros erg wijs en rechtvaardig. Hij was de leermeester van Achilles, Heracles, Perseus, Theseus,...

Harpijen

Half vrouw half roofvogel.

Oorspronkelijk gevleugelde dochters van Electra en Thaumas. In het verhaal van Jason en de Argonauten werd koning Phineus gestraft door Zeus. Hij werd blind op een eiland gezet met een buffet vol eten, maar telkens wanneer hij wou eten, stalen de harpijen het van hem. Uiteindelijk heeft Jason en zijn Argonauten hem bevrijd van de harpijen in ruil voor de route naar het gulden vlies.

BTW: een harpij-arend is een echte roofvogel uit het amazone oerwoud: https://sgxl.nl/wauw-dat-een-grote-vogel-harpij-arend/

Griekse keuken

Volgens wetenschappelijk onderzoek is het mediterrane dieet het gezondste dieet en dan vooral het Griekse, niet het Italiaanse (met pizza en pasta).

Men bakt hier niet met boter of magarine, maar grillt op een houtskool vuur: kip, varkensvlees, lam, geit, rund, scampis, inktvis, octopus, verse vis, ...

Daarbij eet men een Griekse sla met olijven en feta kaas.

Enkele typische gerechten:

Moussaka: zoals lasagne maar zonder pasta met aubergine en aardappel stukjes

Pita met gyros van kip, varken, rund of lam met frietjes en groenten.

Stifado: stoofpotje met vlees of konijn en pikante tomatensaus

Pastitio: pasta gerecht met bechamelsaus en gehakt

Spetsofai: stoofpotje met pikante worstjes en een saus van tomaat, rode wijn en honing. Pittig gekruid!

Souflaki: brochette op de BBQ gegrild met kip of varkensvlees.

Kefalonian meat pie: met bladerdeeg en vleespastij

Tzatziki: Griekse yoghurt met komkommer en veel look.

Roasted goat: geit aan een spit

Kip in rode wijn saus

Tarama: visseneitjes.

Shrimp Saganaki: scampis gekookt in een saus met gesmolten Griekse kaas.(Saganaki)

Gegrilde en gevulde octopus

Baklava: dessert met bladerdeeg en honing.

spanakopita : bladerdeeg gevuld met kaas en spinazie

Ouzo: sterke drank op basis van anijs.

klik op onderstaande foto

Blog 2023.1

Het vertrek.

Dit jaar rijden we weer met de auto naar Griekenland🚘. Het vliegtuig is geen optie. We hebben teveel bagage mee: een nieuwe dinghy (rubber bijbootje). Aluminium profielen, gereedschap🪛🪚🔧 om nieuwe zonnepannelen te installeren enz.

Goed dat we een 5deurs hebben. De wagen zit goed vol !🧰👝🛍

Zondag om 11u is alles ingepakt en rijden we naar Neuenburg am Rhein in het zwarte woud🌲🌲 tussen Freiburg en Basel. We boeken onderweg met booking.com. Het is een self checkin hotel. We krijgen per mail een code om de hotel kamer te openen. Maar deze werkt niet...

Wat nu?

Na 4 vruchteloze pogingen zie ik dat ik voor 1 mei geboekt heb ipv 30 april...😬🙄

Na wat zoeken, vind ik een telefoon nummer bij de reservatie. Het komt toch goed! 😄 Gelukkig kon ik het in het Duits uitleggen. Italiaans had moeilijker geweest...🤔

De hotelkamer heeft een extra groot TV scherm🖥 en we kunnen er Netflix kijken😉!

Op de benedenverdieping is een Vietnamees restaurant waar we heerlijke eend met curry eten😋.

De volgende dag rijden we naar Rimini, een mondaine Italiaanse badstad. We logeren op 200m van het strand🏖, maar het is geen strand weer. Gietende regen💧☔️🌬 en harde wind heel de dag...

Ancona de volgende dag is slechts 1,5 uur rijden. De overtocht is echter uitgesteld naar 23u30 ipv 16u30...

We lopen wat rond in Ancona: er is een kilometers lange markt vandaag. Nog groter dan de meimarkt in ons thuisdorp Koewacht...

Er is een woelige zee🌊 maar de overtocht met de veerboot🛳 verloopt goed en 22u later landen we in Patras. Een uurtje later komen we aan bij de winterberging. Het is al donker en we moeten langs het achterpoortje binnen. Onze boot staat niet op zijn plaats!?🤔We lopen heel het terrein rond. Geen Atlantis!

Wat nu?

We sturen een appje naar Panos, de beheerder: hij is verplaatst en goed verstopt, achter de loods naast de sinaasappelboom🍊. Een ladder staat klaar🪜 zodat we snel aan boord kunnen om ons bed klaar te maken. 🙂

De volgende dag: opruimen, slaapkamers van de gasten klaar maken, afspraken maken met Panos over de reparaties🛠. S´avonds gaan we de gasten, klussers eigenlijk, ophalen in het treinstation van Kiato🚆, een uurtje met de auto. We dineren samen in een typisch Grieks vis restaurant🐟😋.

De volgende 2 dagen is het heel hard werken: romp schuren en verven, WC🪠🚽🪣 ontstoppen, radarreflector plaatsen boven aan de mast, vaarwegen taks (eTepai) regelen, proviand inslaan🛒 en vooral de bimini en nieuwe zonnepanelen installeren...

Vrijdag avond net voor duisternis is alles klaar voor de tewaterlating. We varen in het donker naar Trizonia🌅, een klein eilandje 6 mijl verderop.

Er zijn geen winkels, wel een strand en restaurants.

Zaterdag met rugwind naar Nafpaktos. In het middeleeuwse haventje kunnen maar 2 zeiljachten liggen. Wij moeten buiten voor anker⚓️. Met de nieuwe dinghy varen we binnen. Het is een mooi gezellig stadje met omwalling⛰️en fort op de heuvel.

Zondag onder de brug🚦⛵️🚨 naar de golf van Patras met bestemming Messolonghi. Een oninteressant ingeslapen dorpje, maar we gaan niet aan land. We varen het kanaal🏞 door langs paalwoningen. We gooien het anker uit en organiseren een BBQ🥓🥩🍗 aan boord.

We houden een muziek quiz🎶🎵 met Spotify📻. Frank is niet te kloppen...

Maandag steken we over naar Poros op het eiland Kefalonia. Poros is de eerste echte jachthaven die we aandoen. We kunnen de watertank💧 vullen en er is zelfs een sanitair gebouwtje met 2 iewat onderkomen wc´s🧻. Geen douche, geen walstroom...

Het dorp is 20 minuten verderop. Er is een lang zandstrand⛱️ en natuurlijk vele restaurants...

Op weg naar het dorp is een mooie cocktail🍸🍹 bar tussen de rotsen.

Vanuit Poros zeilen we naar Argostoli aan de andere kant van Kefalonia. Het is helemaal bezeild tot in de stad⛵️. Argostoli is de hoofdstad van Kefalonia. Het is heropgebouwd na een aardbeving. En dat hebben ze goed gedaan: een lange wandeldijk met palmbomen🌴🌴, mooie pleinen met terrassen, een lange winkel wandelstraat...

We spelen tot laat in de avond poker met de châpeau🎲🎲. Maar toch staan we vroeg op om de schildpadden te zien in de haven 🐢🐢🐢.

Dan zeilen we in 1 rak naar shipwreck beach op Zakynthos. Scherp aan de wind met een helling van 20 gr, maar we gaan vooruit! 😀

Als je 10 foto's ziet van Griekenland is shipwreck beach er 1 van: wit strand met scheepswrak omgeven door hoge witte kliffen.

Het water is kristalhelder en diepblauw🌊.

Normaal zit het er vol toeristen met toeristenbootjes🚤. Maar nu mag je er niet meer landen of ankeren, dus wat foto's nemen en verder varen naar Agios Nikolaos, een klein haventje aan de andere kant van Zakynthos. Van hieruit kan je met een toeristenbootje🚤 de Blue caves bezoeken en er snorkelen🤿.

Zakynthos stad. Onze gasten/klussers nemen het vliegtuig✈️ naar huis.  Wij blijven een paar dagen verwaaid liggen in Zakynthos bij windkracht 8...🌬 We liggen voor anker en met de achtersteven aan de kade. De wind komt op de neus en opzij. Het anker wordt erg belast dus.

Best wel spannend: de wind giert door de verstaging. De boot wiebelt op de golven. Het windmolentje van onze Franse buurman vliegt bijna uit elkaar😄.  Zijn batterijen zullen goed gevuld zijn...

Dan begint het spektakel: het anker⚓️ van onze Nederlandse🇵🇾 buurman krapt. Zijn boot gaat met de achterkant tegen de kade. Hij moet uitvaren. Door de zijwind gaat hij echter over de ankerketting van zijn Britse buurman. Deze moet zijn motor bij zetten om zelf niet tegen de kade te gaan. Hij durft zijn motor niet meer uitzetten en blijft heel de nacht op...🙃

Een beetje later komt een andere Britse boot in problemen. Het is een jonge man met weinig ervaring. Gelukkig komt iemand van de haven hem helpen. Ze varen ook uit maar raken verstrikt in de ankerkettingen van hun buren... Iedereen in paniek aan boord om die Britse boot af te houden😲🫨. Uiteindelijk gaat die wat verderop langszij liggen, maar zijn ankerketting ligt dwars over die van 3 andere boten...🙃🫨

De volgende morgen is het wat rustiger en wordt die ankerketting opgeruimd. Maar in de namiddag trekt de wind weer aan.  Zelfs nog wat heftiger dan de vorige dag...🌬 Gelukkig geen incidenten meer😀. Oef

De volgende dag kunnen we vertrekken naar de Peloponnesos...⛵️🙂

klik op onderstaande foto

Blog 2022.4

Sagiada.

Sagiada is een vissershaventje nabij de Albanese grens. Het dorp is 20 min. wandelen🚶. Daar is 1 supermarkt en 1 bakker🥯. In het haventje zijn 3 restaurants en 2 bars🍻. En er is een webcam:  https://www.webcameras.gr/loc_wc/webcameras.asp?ID=311🎥🥂

De haven is gratis. Er is geen elektriciteit maar wel water. De haven ingang is maar 8m breed en 2,5m diep. Dus grote jachten en catamarans kunnen er niet binnen. Erg rustig dus...

Maar net buiten de haven vlak voor de kade waar wij liggen is een motorboot in problemen🚤. Zijn motor is uitgevallen (oververhit) en hij drijft naar de rotsen. Zijn hulpmotor (buitenboordmotor) start óók niet...

Hij duwt zijn bootje af van de rotsen met een roeispaan en tracht tevergeefs te starten, maar de wind drijft hem telkens weer naar de rotsen toe zodat hij weer moet afduwen. Een kale man die op de kade stond te vissen🎣 schiet ter hulp, maar durft niet in het water te gaan...

Wij wel en trekken de boot naar de aanlegsteiger.

Dus toch een beetje actie in dit rustige plaatsje.

Maar het grote spektakel moet nog beginnen...

Al gauw trekt de wind aan tot 6 bft💨. En er komt een flotielje met 5 zeilboten binnen. De eerste kan na verscheidene pogingen en met onze hulp aanmeren. De kapitein👨‍✈️ is de flotielje leider. De volgende boten hebben een onervaren bemanning...

Ondanks de hulp van hun flotielje leider met zijn dinghy belanden ze uiteindelijk allemaal op een hoopje in een hoek van de haven. Hun ankers liggen verspreid over de haven...⚓

S avonds gaat de wind liggen en zitten ze allemaal in het restaurant na te kaarten over hun avontuur🃏.

Eufemia

We varen⛵van Meganisi naar Sami op Kefalonia. Een lange tocht. Het is al 18u bij aankomst en de wind wakkert aan tot 25 kn = 6 bft.🌬 De haven ligt echter vol omdat een grote flottielje is aangemeerd. Die flottieljes zijn erg vervelend. De havens zijn al niet groot en als er dan een flottielje van 10 boten of zo toekomt...

Tegelijk met een paar andere boten draaien we wat rondjes in de haven niet goed wetend wat te doen tot de havenmeester teken doet dat alles volzet is...😒

We varen dan maar naar de dichtstbijzijnde haven Eufemia 4 mijl terug. Plan B. Dit is nog een kleiner haventje en is dus óók volzet!😦 Voor de haven liggen al wat boten voor anker ⚓️.

De goede ankerplaatsen zijn óók al bezet. Dus gooien we vlug het anker vlakbij de haven ingang. ..Oef we liggen vast😃. Na ons komen nog een paar catamarans toe en leggen zich langszij bij de sleepboten🤔. Die worden echter snel weg gejaagd en wat later komen ze daar een groot sleepvlot leggen vol stenen🪨.  Het vlot ligt komt tot een paar meter ons, maar ze zeggen ons niet dat we moeten vertrekken.🙂

Toch weer spannend want we hadden eigenlijk geen plan C...🤭

We zetten Hollandse carnaval schlagers op en de dames gaan uit de bol op het dek.

En s avonds luwt de wind en kunnen we met de dinghy naar het dorpje om te gaan eten🥓🍗🧆

De volgende dag bij het ophalen van ons anker blijkt dat we de ketting van een andere boot mee hebben omdat we te dichtbij de haven liggen😕. Maar we weten hoe we dit moeten oplossen en een half uurtje later zijn we op weg naar Lazarus beach, een mooi verlaten strandje met glashelder water, om te snorkelen...⛱🤿

Patras op weg naar de winterberging

Het plan was eigenlijk om van Kyllini naar Mesolonghi te varen, maar de wind zat goed en we houden allebei niet van Mesolonghi... Dus ineens door gezeild naar Patras 40 mijl⛵. Tegen 18u kwamen we aan. Geen havenmeester meer🙃, dus maar op onze vorige plek aangemeerd. Juist toen we aan de ankerborrel🥂 begonnen, kwam een boot langs: you are on my place🙃! Dan maar weer vertrokken, ..  maar geen plaats meer in de haven... Er stond een stevige wind en er zijn geen ankerplaatsen...😵 s' nachts werd onweer voorspeld en de dag erna harde wind...🤔 Ze zeiden ons naar de ´nieuwe´ haven te gaan. Nog nooit van gehoord. Dat bleek uiteindelijk slechts een hoekje aan de kade in de ferry🛳 haven te zijn. Er lagen al 5 boten, nog juist 1 klein plekje vrij... We wringen ons er in met de hulp van de Duitse buren. Oef. Het is erg industrieel maar wel dicht bij het centrum en we liggen veilig. 🙂

WC perikelen

Een boot WC is heel anders dan een gewone WC aan land. Aan boord is er een beperkte voorraad drinkbaar water💧, daarom wordt zeewater gebruikt om te spoelen. Er is een handpomp om de pot leeg te pompen en óók om spoelwater erin te pompen. De faecaliën komen gewoon terecht in zee.

Op een dag zegt Carolien: de toilette is verstopt. Ik krijg geen beweging meer in de pomp. Na een paar minuten komt Christel in de kuip en zegt voila🙆! Het is weer in orde👍!

Intussen zwemmen Bianca en Shirley rond de boot🏊‍♂️🏊‍♀️. Zegt Bianca: hé er liggen blaadjes🍂🍂 in het water. Eek nee! Het is...  😂😂

Waarom gebruiken ze ook eigenlijk die WC? Zelf gebruik ik die bijna nooit. Je kan toch gewoon je behoefte doen tijdens de ochtend zwem? Dan heb je zelfs geen wc papier nodig...

De vissen zijn er dol op. Na een paar minuten is alles opgeruimd. 😂

Flottielje

Je vaart op je eigen boot (gehuurd weliswaar, maar zonder kapitein). Maar toch niet alleen. Er is een flottielje leider die met een aparte boot meevaart en de route uitstippelt en het restaurant boekt. Iedere boot vaart op eigen ritme maar s avonds komen ze allemaal weer bijeen. Bij problemen kan je de flottielje leider nog om assistentie vragen. De ideale combinatie tussen vrijheid en veiligheid. 😀

Een formule die steeds meer succes heeft. Maar dit succes heeft ook een keerzijde. Vele haventjes en ankerplaatsen zijn beperkt en als er dan een flottielje van 10 boten toekomt is alles volzet. Dan moet je maar een andere plek zoeken om aan te meren... Erg vervelend. 😦

Terug naar huis

Deze keer hebben we een winterberging in Aigio op de Peloponesos nabij Patras. Er is geen jachthaven. Ze laten een oplegger te water aan het strand. Je vaart de boot gewoon op de oplegger en deze wordt met een zware tractor aan land getrokken🚜. Terwijl je nog op de boot zit wordt je over het strand gereden, de straat over naar de boten parking. Simpel maar het werkt! Het verliep zelfs erg vlot. 😀

Na een paar dagen inpakken vertrekken we weer naar huis🏠.

Eerst met de taxi🚕 naar het busstation in Aigio. Dan een uurtje met de lijnbus naar Patras. Dan nog zo'n 4 km te voet🚶‍♀️🧑‍🦯naar de ferry haven met onze bagage. Hier hadden we beter een taxi genomen...

We stappen s avonds op de ferry🛳 en slapen💤 aan boord op een dekchair of binnen op lederen zetels. In de namiddag komen we aan in Ancona Italië. We drinken een Italiaanse wijn🍷 op een terras en maken kennis met Jonas, een jonge Duitser die in Griekenland een boot gekocht heeft en er op wil gaan wonen. S'avonds stappen we met hem op de Flixbus🚍. We rijden de hele nacht door en tegen de middag komen we aan in Frankfurt. Slechts een half uur vertraging dit jaar. Op de bus proberen we nog de treinrit te boeken maar dat lukt niet...🤔 Dan maar in de hauptbahnhof van Frankfurt naar een loket zoeken. De tijd dringt. Als we de eerste trein niet halen moeten we 2 uur w88 en komen we pas s' avonds aan in Sint-Niklaas. Dan is er geen bus meer naar Koewacht...😯

Uiteindelijk toch het loket gevonden. Een stuk of 10 zelfs maar we zijn niet alleen we moeten een nummer trekken en w88... 20 min schatten we. Te laat dan. Dus maar even voorkruipen☺.  Gelukt! We hebben nog 6 min om de trein te vinden. Dus ff rennen🏃‍♂️ maar toch óók gelukt!

Reizen met openbaar vervoer is altijd stress. Eigenlijk toch liever met mijn eigen auto...🚗

Maar goed: slechts 2 dagen onderweg geweest 1 nacht geslapen op de ferry en 1 nacht in de Flixbus.

Thuis🏡.

We hebben deze zomer in 4 maanden 3500 km gevaren⛵.

Nu kunnen we weer plannen maken voor volgend jaar... 😉

klik op onderstaande foto

Blog 2022.3

28 juli is een pech dag.

Op deze dag wou ik deze 3de blog versturen.

We liggen aan de stadskade in Preveza en hebben Wi-Fi van het restaurant hier tegenover .🙂

Ik schrijf mijn blog eigenlijk op mijn telefoon in Keep, een soort notitie boek van Google.

Vandaag wou ik een alinea schrappen maar door mijn onhandigheid is heel de blog verwijderd...😨

Er is geen back-up. Dus moet ik alles herschrijven...🙄

De dag begon al met een discussie in de boatyard waar Atlantis deze winter lag. Afspraak was dat ze het luik van de touwenberging zouden vervangen. Ze vroegen hiervoor eerst 190 euro. Toen het uiteindelijk klaar was, 2 maanden te laat, vroegen ze er 300 voor. Na een boze mail van ons nog 250. Maar we hielden voet bij stuk en na een heftige discussie zijn we er toch van af gekomen met 190 euro. 🙂

De inflatie begint hier óók door te tellen. Niet alleen de diesel prijs, maar ook de liggelden in de havens. Hier in Preveza betalen we vandaag 15,70 euro, vorig jaar nog 5,80...

Maar nog altijd niet zo duur als Nederland ik schat nu 30 euro voor Atlantis en in Italië en Kroatie soms  130 euro en dat was 2 jaar geleden, voor de inflatie...

Allemaal beestjes

Dolfijnen 🐬🐬🐬

In de golf van Korinthe hebben we ze dikwijls gezien. Ze zwemmen langs de boot en voor de boeg, springen soms uit het water. Een plezier om te zien. Soms is het een hele school. Of moet ik zeggen kudde want het zijn geen vissen maar zoogdieren. Ze zijn nog het meest verwant met runderen🐄. Maar zijn perfect aangepast aan het leven in zee. Hun neus is naar de bovenkant van hun kop verplaatst. Bij zoogdieren ligt de slokdarm achter de luchtpijp. Bij dolfijnen gaat de luchtpijp dwars door hun slokdarm, wat soms lastig is als ze een grote vis door slikken🐡.

Schildpadden 🐢🐢🐢🐢

Careta careta, deze Schildpadden worden 80 tot 100 cm lang, zijn schichtig en komen soms met alleen hun hoofd piepen😄. Van ver lijken ze wel op een zwemmer.

Het zijn vleeseters: krabben, kreeftachtigen, vissen...

Ze zijn beschermd hier in Griekenland door de vereniging voor zeeschildpadden ARCHELON.

Restaurantkatten 🐈‍⬛🐈🐈🐈‍⬛

Elk restaurant heeft er. Ze leven van de restjes die de restaurant bezoekers hun geven.

Sommige Grieken geven ze ook eten bij valavond.

Vooral de gambakoppen vinden ze lekker😋🦐.

Zwerfhonden 🐕🐕🐕 zie je ook in het straatbeeld ze zijn solitair en minder aantal dan de katten. Maar ook op zoek naar eten..

Ze liggen soms op straat te slapen of lopen wat doelloos rond, maar vallen niemand lastig.

Papegaai en hond

In Antikyra ontmoeten we Elisabeth en Adriaan uit NL👫.

Ook op reis met de zeilboot⛵️ en in gezelschap van Coco🦜 en Zorba🐕.

Coco zit op dek op stok en Zorba loopt rond op de boot. Als Adriaan de hond uitlaat, loopt zij met Coco op haar schouder over straat.

Gezellige mensen die snel sociaal contact maken.

Vissen 🐟🐠🐡

Vissen lijkt wel een nationale sport in Griekenland. In kleine vissersbootjes of gewoon met een hengel langs de waterkant🎣. Ik vraag me af of ze nog wel wat vangen. Op sommige plaatsen zie je weinig vis, maar meestal wel in de haven 🎏. In Spartachori op het eiland Meganisi was het water kristalhelder en heb ik wat onderwater opnames gemaakt met de Go pro📸.  Je ziet er dezelfde blauwe vissen als in Kroatië🐟🐟. Ze kennen blijkbaar geen landsgrenzen. Ze zwemmen in scholen en zijn 20 a 25 cm lang. Als ik een blauwe zwemshort draag, komen ze spontaan rond mij zwemmen. 🙂🏊‍♂️.

Anker perikelen

Ankeren is altijd een beetje avontuur. Je weet nooit wat er op de bodem ligt. Zo hebben we in Antikyra een fiets opgehaald. Hij hing aan ons anker bij het ophalen zo'n 50 m voor het strand... Hoe zou die daar gekomen zijn?🤔

In Vlikho zat onze ankerketting helemaal gedraaid rond een oud scheepsanker met 4 armen. Moet van een groot schip geweest zijn. Het was loodzwaar en zat vol zeepokken. Hoe begin je daar aan? Eerst met de ankerlier zo hoog mogelijk optrekken. Dan springt Christel in het water en laat ik een touw met een lus zakken. Zij bindt het touw rond het anker. Ik kon het niet optillen. Dus even vast maken aan de reling, de ankerketting vieren en dan trachten te ontwarren. Het heeft wel een half uur geduurd...

In Platarias hadden we dubbele pech: de gaskabel brak bij het uitvaren. Ik kon nog wel schakelen maar geen gas geven... Bettina moest in de motorruimte op een hendel duwen om de boot aandrijving te geven. Zo zijn we dus  terug aangemeerd. En dan moesten we 2 dagen w88 op een technieker om de gaskabel te vervangen... Toen dat eindelijk hersteld was, bleek dat er een landvast rond onze schroef zat...🙄

Christel en ik dan maar onder de boot duiken om het touw te ontwarren, maar het zat hopeloos vast. Gelukkig heeft onze buurman met een duikfles de klus kunnen klaren. 😀

Epidauros

Een amfitheater waar 12000 toeschouwers konden plaats nemen. Zo goed bewaard dat er nu nog voorstellingen worden gegeven. De acoustiek is fenomenaal. Als je op het podium een lucifer🧨 aan steekt, kan je het overal op de zitplaatsen horen. Een micro en geluidsboxen hadden ze toen niet nodig...🎤🎙📢

Nabij het theater staat het Asklepieon, een antiek ziekenhuis🩺💊 en een tempel ter ere van asklepius, God van de geneeskunde. Men gebruikte er minerale bronnen💧 en slangen🐉🐉 Vandaar het symbool van de staf waar een slang rond gedraaid is.

Antiek Korinthe

Net buiten het moderne Korinthe ligt antiek Korinthe aan een landengte tussen de golf van Saroni in het oosten en de golf van Korinthe in het westen. Voor dat het kanaal werd aangelegd werd alles overgeladen en vervoerd naar de andere kant. Soms met boot en al.

Het oudste deel is van de 8ste eeuw BC. De tempel van Apollo is nog het best bewaard gebleven. Ca 550 BC. De zuilen zijn uit 1 stuk.

Ongelooflijk hoe ze die hebben kunnen uit houwen en op hun plaats zetten zonder ijzeren gereedschap.

Mycene

Hier was de oudste hoogwaardige beschaving van het Europese vasteland. De minoische van Kreta was nog ouder...

De citadel van Mycene is van de 14de eeuw BC. Het ligt op een heuvel.  De muren waren tot 14 m breed en werden cyclopische muren genoemd door de latere Grieken omdat ze dachten dat ze door reuzen werden gebouwd. Ze bestaan uit gigantisch grote stenen. De ingang met de leeuwenpoort is nog goed bewaard gebleven. Alleen de koppen van de leeuwen zijn verdwenen. Ze bestonden waarschijnlijk uit een ander materiaal. In het fort is een geheime doorgang naar een cisterne met watervoorraad. Deze is door een ondergrondse aquaduct verbonden met een bron buiten de vesting. Zo konden zij een lange belegering doorstaan.

De graftombe van koning Atreus is buiten de citadel. Deze wordt soms ook de graftombe van Agamemnon genoemd naar de Griekse koning en  aanvoerder van de Trojaanse oorlog, maar deze was ruim 100 jaar later. Langs een 33 m lange stenen gang kom je bij de ingang. Deze heeft bovenaan een 9 m lange deksteen van 120 ton... De graftombe zelf lijkt op een bijenkorf. Ze hebben een stenen cirkel gemaakt met daarop telkens een nieuwe cirkel met kleinere diameter. Op een hoogte van 13,5 m worden deze met een sluitsteen afgewerkt. Het is mij niet duidelijk hoe ze dit hebben kunnen bouwen zonder dat het instort.

Wat mij opvalt is dat hoe verder je terug gaat in de tijd hoe imposanter de gebouwen. Er werd met gigantische stenen gewerkt. Het lijkt wel of er kennis verloren gegaan is met de tijd, hoewel je juist zou verwachten dat door uitwisseling de kennis almaar toeneemt. Zouden ze indertijd leermeesters hebben gehad? De goden misschien? Of een buitenaardse beschaving zoals Von Däniken beweert?

https://youtu.be/NfKpZIMPiaw

Wat die buitenaardse beschaving betreft, dat is niet zo onwaarschijnlijk als het lijkt. Er zijn zoveel sterren en planeten in het heelal. Het lijkt mij heel onwaarschijnlijk dat wij de enige beschaving zijn. Stel dat wij inderdaad de enige zijn. Das pas echt bangelijk!

Als er buitenaardse wezens bestaan, staan ze waarschijnlijk veel verder dan wij. Evolutionair gezien is onze beschaving zeer jong. Tenzij je er vanuit gaat dat een beschaving slechts een korte levensduur heeft. Misschien omdat die zelfdestructief is...

Dat was dan weer de filosofische noot van deze blog...

Tot de volgende 😉

klik op onderstaande foto

Blog 2022.2

Vanuit Corfu zeilen we via Paxos weer naar de boatyard in Preveza. Na een afscheids BBQ aan boord zetten we Johan met de dinghy aan land waar zijn auto staat. Hij gaat nog een dag of 10 rondtoeren in de Peloponnesos...

De dag daarop dineren we met Arthur en Adriana. Een Brits/Roemeens zeil-koppel dat we vorig jaar hebben leren kennen in Margarona.

Zij zeilen daarna richting Corfu en wij richting Korinthe. We doen onze favoriete BBQ🍗🥓 plek bij Nidri aan, dan Astakos, Mesolonghi en Patras.

Patras is de grootste stad van de Peloponnesos. Erg druk, met een lange winkel wandelstraat.

De jachthaven is wat onderkomen. Het sanitair is in een kelder onder het amfitheater. Er is geen wc papier of zeep en zelfs geen verlichting...

Toevallig is er die avond volksdans in het openluchttheater van de jachthaven. Erg opzwepende muziek die soms wat Turks lijkt, maar dat zullen de Grieken nooit toegeven.

We bezoeken er ook het archeologisch museum met prachtige mozaïeken.

Dan naar Nafpaktos, een middeleeuws havenstadje. We leggen aan in het kleine haventje. Naast ons ligt nog een Vlaamse zeilboot en daarmee is het haventje bijna vol...

De volgende stop is Trizonia. Een klein eilandje met verlaten jachthaven. We meren aan langszij een betonnen pier naast een groot motorjacht🛥

Er staat een stevige aflandige wind wat het aanmeren bemoeilijkt. Waarom kan die man op dat motor yacht geen handje helpen door onze meertouwen aan te nemen? Motor yachties en zeil yachties gaan niet goed samen...

Maar dan komt hij toch helpen. Maar hij heeft geen armen... Zijn vrouw gelukkig wel. Dus komt het toch goed. Verbazend hoe 'handig' hij  wel is met zijn voeten...👣 Zo kan hij wel moeiteloos de was ophangen🤔 Ik zou zelfs zeggen: hij kan nog goed uit de voeten. 😀😅

S avonds komt iemand liggeld ontvangen. Maar Christel stuurt hem weg: waar was hij toen wij moesten aanmeren? En er is geen elektriciteit of sanitair! Hij droop af zonder liggeld. 😀

Itea is een half verlaten haven. Geen elektriciteit of sanitair, wel water. In Itea zelf valt weinig te beleven. Het is heropgebouwd na een aardbeving. Met brede rechte straten zonder centrum. We nemen hier de bus🚌 naar Delphi. Indrukwekkende archeologische site🏛. Vanaf de 8ste eeuw v. Chr. was hier een orakel. Een zekere Sybille sprak voorspellingen uit van op een rots..🪨 Die rots staat er nog altijd. Vlak daarnaast is een puntige steen: de navel van de wereld🌎 Zeus liet 2 adelaars vliegen🪶 en waar zij elkaar ontmoetten was het middelpunt van de wereld. Die puntige steen in Delphi dus...

De site is prachtig gelegen tussen de bergen🌄 begroeid met olijfbomen en cipressen🌳🌿

Er is ook een amfitheater en stadium waar elke 4 jaar de Pytische spelen plaatsvonden, een equivalent van de Olympische spelen 💪👏

Een filosofische overpeinzing.

Met het orakel geloofden de Grieken dus in de voorbestemdheid van het lot. Een deprimerend idee vind ik. Er dus dus geen vrije wil. De goden bepalen je lot. Gelukkig geloof ik niet in God. Volgens mij ligt de wereld aan je voeten🌏. Als je wat lef hebt en doorzettingsvermogen kan je eender wat bereiken. De Beatles hebben er indertijd een prachtige song over gemaakt: Nowhere man.

He's a real nowhere man,

sitting in his nowhere land,

making all his nowhere plans for nobody.

Doesn't have a point of view

Knows not where he's going to

Isn't he a bit like me and you?

Nowhere man, please, listen

You don't you know what you are missing

Nowhere man the world is at your command

He is as blind as he can be

Just sees what he wants to see

Nowhere man can you see me at all?

Nowhere man don't worry

Take your time don't hurry

Leave it all til somebody else lends you a hand.

Ik zie veel mensen vastgeroest in hun dagelijkse routine. Elke dag op tijd opstaan, gaan werken, de tuin onderhouden, klussen in huis, poetsen, ... Ze zitten in hun comfort zone en durven er niet uit. Die mensen zijn dan soms nog jaloers dat ik heel de zomer in Griekenland rond toer. Maar ze kunnen dat zelf óók. Als ik het kan waarom zij niet? Ik ben nix meer dan hen. Het is een kwestie van prioriteiten. Hou je bezig met wat je echt gelukkig maakt. Focus niet teveel op geld. Geld is niet zo belangrijk. Alle belangrijke dingen in het leven zijn gratis: de zon, natuur, vriendschap, liefde,...

Voor mij ben je pas rijk als je de vrijheid hebt om te doen wat je wilt doen. Maakt niet uit hoe groot je huis🏘of auto🚙 is...

Hopelijk krijg ik wat reacties op deze overpeinzingen. Nix interessanter dan een filosofische discussie!

De golf van Korinthe

De golf van Korinthe is veel minder toeristisch dan op de eilanden. Er is wel volk op het strand maar dat zijn vooral Grieken. Ze spreken mij hier telkens in het Grieks aan. I am blending in...😀

Agios Isodorus: betonnen pier met uitzicht op het strand. In een mooie rustige baai. Er is een strandbar🏖 maar geen winkels of restaurant.

Bij het aanmeren in Antikyra krijgen we hulp van onze Vlaamse vrienden uit Nafpaktos. S avonds nodigen we hun uit aan boord van Atlantis🍷🍻. Het wordt een gezellige drink en er worden stoere zeilverhalen⛵️ uitgewisseld.

Het is de heetste dag tot nu toe 37 graden of zo. Ik installeer de windvanger. Een zeil boven het dakraam van de slaapkamer om de wind naar binnen te geleiden. Maar om 3u s nachts steekt ineens een harde wind🌬op en de windvanger waait weg en blijft aan de reling hangen. Dus opstaan en tegelijk ook een spring leggen en de fenders herschikken. Na een uurtje is de wind weer weg.

Vanuit Antikyra varen we verder Oost naar Agios Isodoros met een bescheiden wind van 3 kn. Bij een nauwe doorgang tussen 2 eilanden gaat de wind opeens naar 23 kn😲! De boot helt sterk over zodat de gangway helemaal onder water staat. Gelukkig hadden we het snel weer onder controle en we reven de genua en gedeeltelijk het grootzeil. Binnen is wel alles aan 1 kant geschoven en van tafel gevallen en wat erger is, mijn pet (met die haai op van Haaijan🐋) is weg🤔! De wind trekt nog aan tot 25 kn. 6 bft. Na een uur tegen deze wind opboksen komen we aan onze bestemming. Een smalle baai met 1 taverne en 1 huis🏞. Erg afgelegen en goed beschut tegen de wind. Ik zie niet direct een mogelijkheid om aan te meren en wil al terug draaien toen een motorboot passeert en ons zegt aan een boei aan te leggen. De boei bestaat slechts uit 2 plastic bidons, maar we leggen ons toch vast. De boot draait met de wind tot 10 m van de rotsen maar het is daar nog 7 m diep. Dus wel OK. Dan worden we overvallen door een wolk vliegen. Volgens een oude man aan de wal worden ze door de noordenwind naar de baai geblazen. We dineren in de taverne en intussen is de wind gedraaid en zijn de vliegen verdwenen.

Na de ochtendzwem vind ik mijn pet toch terug (die was achter op de boot aan een landvast blijven hangen). Mijn dag kan niet meer stuk! 😀

We varen naar de Alkionides eilanden voor een lunch stop en om te snorkelen🤿. Het water is kristalhelder en er zijn geen andere boten alleen veel meeuwen🦤.

Na de lunch naar Kiato.

Stijlloos stadje met winkelstraat en oude haven vol vissersbootjes. Christel koopt bij de vissers een vis🐟 voor 3 euro en krijgt er nog 2🐟🐟 vissen bij. Zo gaat dat hier. Een paar dagen geleden kregen we gratis 3 brochetten🥓 bij de slager...

Vrachati: een gloedniewe haven maar er liggen slechts enkele vissersbootjes en 1 griekse zeiljacht⛵️ met Poolse vlag. Er is geen havenbeheer, geen water of elektra maar ook geen liggeld, dus wel ok. Er is geen dorp maar wel kilometerslange stranden met parasols🏖, ligbedden en strandbars en lunaparken. Hier komen de Atheners voor een daguitstap met de familie👨‍👩‍👧.

Dan naar Korinthe: Een oude vervallen jachthaven met wat vissersbootjes en 1 zeiljacht.

Wel elektra en water! Dat betekent dat we de airco kunnen opzetten❄️. 😀

We vinden geen huurscooter. Dan maar met de bus🚌 naar antiek Korinthe.

Het is een grote archeologische site met museum. Zeker de moeite. In het museum vielen vooral de 2 kouros beelden op: levensgrote beelden van 2 naakte jonge mannen. Maar ik mag er geen foto van maken... Op de site zelf de tempel van Apollo🏛.

Ik vraag me af hoe ze in de 8ste eeuw v Chr. zo'n monolitische zuilen hebben kunnen houwen en recht zetten... Ze staan er al eeuwenlang terwijl onze moderne huizen zelden langer dan 100 jaar meegaan.

We bezoeken ook het kanaal van Korinthe. De verbinding tussen oost en west Griekenland. Het kanaal is nog gesloten na een instorting een paar jaar geleden, maar zou binnenkort weer open gesteld worden.

We hebben er een filmpje gemaakt van een bungy jumper...

klik op onderstaande foto

Blog 2021 3

Griekse manier van aanmeren.

In Griekenland voorziet men geen meerpalen zoals in Nederland en óók geen mooring lines zoals in Kroatië... Ook niet in de jachthaven. Je moet dus je anker droppen en achterwaarts naar de kade varen. Aan de kade kan je de 2 achterste landvasten bevestigen aan ringen. Gelukkig staat dikwijls iemand op de kade om je landvasten aan te pakken. Anders moet je zelf op de kade springen om de touwen door de ringen te halen.

Kioni

Kioni is het mooiste dorp van Ithaka, gelegen in een diepe baai🏞 tussen hoge bergen.

Het is dan ook erg populair bij yachties. Als je te laat toekomt heb je geen plaats meer...

We kwamen dus erg vroeg toe: 12u15

Toch was er geen plaats meer aan de kade. Dan maar aan de overkant en de meertouwen bevestigen aan de rotsen. Je dropt dus het anker en dan vaar je achterwaarts naar de rotsen. Niet te dicht want daar is het ondiep. Dan moet iemand met een lang touw naar de rotsen zwemmen en daar ergens vast knopen.

Er lagen echter een paar zwemmers🏊 met een hoed op👨‍🌾 en die eisten het water voor hun op en probeerden het aanmeren te verhinderen. We verleggen het meertouw en drinken voldaan onze ankerborrel. 🥂

Naast ons lag een boot met een Griekse familie. De kapitein was een oudere man en hij was de enige met zeilervaring aan boord. Het werd almaar drukker en een catamaran probeert aan te meren, maar trekt daarbij het anker los van een paar andere boten, waaronder onze buurman. Met een bende jengelende kinderen aan boord moet hij  zijn anker ophalen en opnieuw aanmeren. Een Fransman naast ons legt een touw naar onze boot zodat er geen meer tussen ons kan liggen. Een wijze beslissing. Het blijft spektakel heel de namiddag met yachties die wanhopig een ligplaats te bemachtigen en boze yachties die al een ligplaats hebben, maar die hun anker of ankerketting wordt belaagd...

Drenkelingen

Agios Nikolaos is een klein haventje in het noorden van het eiland Zakynthos. Een paar huisjes, geen echt dorp. Van daar uit vertrekken de toeristenbootjes🛶naar de blue caves en shipwreck beach. De haven wordt gerund door Dimitri evenals het tankstation⛽ en het restaurant en de toeristenbootjes. Je kan er gratis aanmeren en zelfs water💧en elektriciteit⚡ krijgen als je in zijn restaurant gaat eten.

We hebben die dag 2 dames👭 aan boord zonder zeilervaring. Bij het aanmeren bedient Christel het anker en ik sta aan het stuur. Ik heb de dames uitgelegd dat ze elk 1 touw (landvast) moeten vasthouden en gooien naar iemand op de kant zodat deze het touw door een meerring kan halen en teruggooien. We hebben geluk: net naast onze ligplaats is een toeristenboot en de toeristen staan in een wachtrij om in te schepen. Volk genoeg dus om de landvasten aan te nemen. :-)

We zijn vlak bij de kade en staan klaar om de touwen te werpen wanneer er plots groot tumult ontstaat. Er is een kind👶 in het water gevallen! Hij draagt nog een pamper , amper 1 a 2 jaar oud... Zijn grote broer is hem direct achterna gesprongen, maar die is zelf maar 5 jaar. Op de kant begint een vrouw hysterisch te krijsen en roept: doe er wat aan! Maar zelf doet ze niets. Dan springt een jonge man er achteraan en alles komt goed. Ik vis zijn schoen nog uit het water en we kunnen eindelijk aanmeren. Die man bleek niet de vader van die kinderen, maar gewoon iemand die stond aan te schuiven. De kinderen waren daar zonder begeleiding. Toch wel onverantwoord vind ik🤔.

Jump van een klif🪂

De laatste week hadden we 2 Duitse dames aan boord. Een paar dagen voor ze inschepen stuurt 1 van hen een berichtje: ze heeft net een Tinder💌match met een man uit Nieuw Zeeland en vraagt of die ook mee zou kunnen. Geen probleem, plaats genoeg. Hij komt een dag voordien aan boord om kennis te maken. Eigenlijk wilt hij van de klif springen aan shipwreck beach. Shipwreck beach is een super toeristische locatie op het eiland Zakynthos: een parelwit strand ingesloten door steile kliffen van zeker 100 m hoog. Op het strand ligt een oud scheepswrak. Het water is er kristalhelder🌊.Het lijkt wel een plaatje uit een piratenfilm.

Hij wil dus met een parachute van de klif springen en op het strand landen. Je kan van op het strand niet meer terug naar boven, maar als wij hem dan zouden kunnen oppikken met onze boot...😉⛵

Dat leek mij wel een leuk idee! Graag had ik hem daar zien springen, maar het moest windstil zijn voor deze sprong en dus wou hij tussen 6 en 7 u in de morgen springen. Wij arriveerden pas rond 11 u met de boot. De wind zat blijkbaar toch niet goed en hij is niet gesprongen... Jammer. Een paar dagen later stuurde hij een foto vanop het strand: hij was toch gesprongen! Wij waren intussen al op Kefalonia, we hebben hem dus niet meer gezien...

Wasproblemen

1 van de problemen van het leven op een boot is dat we geen wasmachine hebben. Eigenlijk hebben we niet veel vuile was: een paar shorts, zwemkledij en t-shirts. Dat kan je makkelijk op de hand wassen in de keuken. Maar telkens we nieuwe gasten aan boord hebben, moeten we de bedden verschonen en die lakens wassen is een ander paar mouwen...

Een wasserette vind je niet in Griekenland, in Kroatië trouwens ook niet.

In sommige stadjes is wel een wasserij. Je moet dan wel al je was ernaartoe sleuren. Het is er nogal chaotisch, alles ligt daar op een hoop en je bent dus niet zeker dat je al je spullen terug krijgt. Bovendien is het niet goedkoop...

We hebben wel 's aangebeld bij burgers🏘die hun was te drogen hing. Voor een kleine vergoeding willen die wel onze was s doen.

Op het eilandje Trizonia🏝hadden we onze was naar een hotel gedaan. Het was al avond en we moesten de volgende dag vroeg vertrekken. Ze hadden maar 1 kleine wasmachine en wij hadden zeker 10 kg was. Een droogkast hadden ze ook niet dus moesten ze s nachts nog de was ophangen...

Het best van al was bij onze Dimitri van Agios Nikolaos op Zakynthos: Je mag gratis zijn wasmachine gebruiken. Het is wel een machine met Griekse opschriften. De eerste keer hadden we een programma ingesteld dat meer dan 3 uur duurde... Het was wel proper! :-)

Toen onze Nederlandse buren hoorden dat je de wasmachine gratis kon gebruiken, staken zij hun was ook in. Toevallig hadden ze hetzelfde programma ingesteld. Toen hadden we wel een binnenpretje ;-) Ze konden hun was pas s nachts te drogen hangen...  :-)🙃

klik op onderstaande foto

Blog 2021 2

Fiskardo op het eiland Kefalonia: wordt geprezen in alle reisgidsen. Eerlijk gezegd, ik wou er niet naartoe: super toeristisch, mondain, sjiek volk en vooral een hel om aan te leggen. Het is een kleine kom met aan 1 kant een kade die propvol ligt, met veel kans op gekruiste anker ketting. Aan de overkant kan je ankeren met een lange lijn naar de wal. We arriveren vroeg in de namiddag en er is nog een plaatsje vrij met lange lijn naar de wal. Perfecte landing! Fier dat we goed lagen! Recht voor onze boot ligt onze ankerbol om te markeren waar ons anker ligt en om dat anker op te halen indien het vast zit. Maar dan schalt een stem uit de luidsprekers van de ferry dat de oranje boei weg moet. En er komt een agent  zeggen dat onze ankerbol illegaal is. De ferry is startensklaar iedereen wacht op ons om de boei weg te halen😳. Dus vlug het bijbootje van de buren geleend om er naartoe te roeien en de boei los te knopen... Maar zou dat touw nu wel zinken? Als het daar nog drijft raakt het mss in de schroef van de ferry en sleurt ons anker mee...🙄

De ferry🛥 vaart er idd. recht over, maar er gebeurt niets. 😃👍

Een uurtje later gaat de buitendouche stuk. De slang is open gescheurd... Gelukkig is er in Fiskardo wel een winkeltje met duik en vis gerief en bovendien hebben ze ook nog een doucheslang. 😃 Ik ben tevreden wanneer de douche weer hersteld is. Maar die avond gaat mijn elektrische tandenborstel stuk. Of liever, hij gaat zo goed dat hij niet meer wil stoppen... Na een half uurtje er op kloppen zwijgt hij eindelijk. Zo is er altijd wel wat te beleven aan boord...⛵

Een week met passagiers:

Met 5 komen ze toe op Zakynthos. Na een korte kennismaking en het verdelen van de kamers, gaan we uit eten in een restaurant met Griekse life muziek.

De morgen daarop gaan we allemaal samen inkopen doen en verdelen de kosten met de app Tricount. Vooral ontbijt en lunch, s 'avonds gaan we uit eten.🥓🥩🌯🥙

Ontbijt bestaat uit Griekse yoghurt met ontbijt granen en koffie, thee en fruit.

De lunch nuttigen we óók aan boord: een slaatje met tomaat, komkommer, eieren, feta, tonijn en balsamicoazijn😋.

De buurvrouw haar man is naar het hospitaal gebracht met salmonella en wordt terug naar Oostenrijk gerepatrieerd. Zij vraagt ons te helpen haar boot te verleggen. Natuurlijk doen we dat! Bootjesmensen helpen elkaar😃😀.

Dan een korte zeiltocht langs de kust van Zakynthos naar Agios Nikolaos. Daar kunnen ze met een glass bottom boat naar de blauwe grotten. Je kan er zelfs in duiken en snorkelen...🤿

Agios Nikolaos is niet echt een dorp maar er zijn wel een paar tavernes en een strand...⛱🏊‍♀️

De volgende morgen varen we naar Sami op het eiland Kefalonia. Het is een gezellig dorp en we meren aan de kade langs de wandeldijk met tavernes.

Na een wandeling van een uur langs het strand kom je bij de Melissani grot. Met een onderaards meer. Daar kan je met een roeibootje🛶 op varen.

De volgende dag varen we langs Fiskardo naar Nydri op het eiland Lefkada. We passeren Skorpio, het privé eiland van Onassis. Nydri is een levendige badstad. Maar wij ankeren wat verder in Vlikho op een kleine binnenzee🏞. Te midden van de bergen🌄. We houden een BBQ op de boot met souvlaki, kip en zwaardvis🥓🍗🥘. Super gezellig op zee onder het maanlicht🌙🎇

Maar we staan alweer vroeg op. Een korte rit met de dinghy🚣 naar Nydri en dan een stevige wandeling naar de watervallen. We nemen een verfrissende duik aan de voet van de waterval. Na de wandeling terug naar beneden drinken we nog een frisse pint in de pool bar🏊.

Dan zeilen⛵we verder naar Vahti op het eiland Meganissi. Weerom een gezellig dorp met lekker eten in een taverne bij de waterkant.

Dinsdag zeilen⛵ we langs de grot van Papanikolas. We houden er een zwempauze🏊‍♂️ om de grot te verkennen. Uiteindelijk arriveren we op Kioni, het mooiste dorp van Ithaka, het land van Odysseus...🤴

Woensdag van Kioni naar Poros. Weinig wind, dus midden op zee even zwemmen🏊‍♂️🏊‍♀️ achter de boot in een zee van 275 m diep...

Poros is een ferry haven🛳. Het dorp zelf ligt een kwartiertje verderop en is helemaal niet toeristisch. Met een centraal plein waar de kinderen spelen💏. Er is wel een sjieke cocktail bar🍹🍸💟tussen de rotsen bij de zee....

Donderdag nog een uur of 4 varen naar Killini op het vasteland en de week zit er op...

En wij beginnen aan de verkenning van de golf van Korinthe...

Mesolonghi:

Heel ongrieks. Plat, moerasland, zoutwinning. Bij de ingang van de lange smalle aanloop geul staan paalwoningen van vissers. Naast de vaargeul is het slechts een halve meter diep en staan vissers in de modder te woelen om schelpdieren te verzamelen. In de havenkom is bijna niemand. Een bende kinderen helpt ons aanleggen langszij de kade. Daarna vragen ze of ze vanop de boot in het water mogen springen. Het lijkt wel een bende apen. Ze lopen als een wilde over de boot, draaien aan het stuur en proberen alle knoppen en óók de verrekijker... Dan vragen ze eten en geld en krijgen we ze nog met moeite van boord. Het zijn geen Grieken, waarschijnlijk migranten uit een opvangcentrum of zo... In de loop van de namiddag komen ze nog een paar keer langs om geld te vragen. Dan zien we ze op de boot hiernaast een pak sigaretten pikken. Er is niemand aan boord. Maar Christel zit hen achterna met een groot keukenmes🔪. Uiteindelijk lopen ze verschrikt weg. We horen van de buren dat al eerder is ingebroken op hun boot...

We besluiten toch om te blijven liggen, maar durven de boot niet meer alleen laten...

Er hangt een rare sfeer: er zijn vele sjieke restaurants en mooi strand, maar alles lijkt verlaten...

En dat op een vrijdag avond...

Tegen 22u komen de Grieken dan toch opdagen en lopen de terrassen vol. Party time met luide muziek tot 3u in de ochtend...

De actie van Christel blijkt effect te hebben, ze blijven weg van de boot😅.

De volgende dag naar Nafpaktos in de golf van Korinthe. Eerst onder een grote brug. De langste hangbrug van Europa: meer dan 2 km en 40 m hoog.

Nafpaktos is een middeleeuws havenstadje. De haven zelf is klein. Er kunnen met moeite 4 zeilboten liggen. Maar wij zijn vandaag de enige!😃 Vanuit de boot hebben we een schitterend zicht op de omringende stadsmuren.

Onderweg naar Galaxidhi krijgen we nog een onverwacht schouwspel. Watervliegtuigen scheren over de zee om water op te scheppen en droppen dat over land om een bosbrand te blussen.

Galaxidhi: we liggen hier aan de stadskade. Vele tavernes langs de kade, maar het dorp zelf is erg armoedig: smalle straatjes vervallen huisjes... Er is 1 kleine supermarkt met klein assortiment en hoge prijzen. Geen slager of viswinkel gevonden. Maar Christel heeft mosselen geplukt! 😃

klik op onderstaande foto

Blog 2021: Lastige start van het seizoen

Woensdag: inpakdag. Nog vlug de auto laten nakijken, want dit jaar nemen we de auto🚘 naar Griekenland.

No stress. Maar dat anker van Henk moet mee. Of ik die valies van Katrien nog kan meenemen? En het duikgerief van Kirsten? Het visgerief van Annick? De koelbox voor onderweg? ...

S 'avonds komt Inneke langs. Ze rijdt met ons mee naar Griekenland . We eten nog gezellig samen pizza🍕 in de tuin. Daarmee is onze diepvries ook weer leeg.

Donderdag rijden we zo'n 1000 km. We logeren in een mooi appartement met terras met zicht op het Como meer.

Vrijdag naar San Marino. Daar logeren we in een chalet op een camping met zwembad🏊

Zaterdag bezoeken we de oude stad San Marino gelegen op een berg🗻. Middeleeuwse straatjes met souvenir winkels en mooi uitzicht. We kopen vlug nog wat souvenirs voor het thuisfront en rijden door naar Ancona. De ferry vertrekt om 18u30, maar we moeten er 2 u vooraf zijn voor controle van de tickets en PLF formulieren. Naar vaccinaties wordt niet gevraagd. Aan geen enkele grens die we passeerden trouwens...

Na eindeloos w88 vertrekken we met 2u vertraging... 🛳

Lekker geslapen aan dek en tegen 11u komen we aan in Griekenland. 🌄

We maken nog een uitstap in Parga voor we naar de boatyard rijden.

Het doet deugd om Atlantis weer te zien. 🙂⛵

Een deel van de kleren die we achter gelaten hadden is spijtig genoeg beschimmeld ondanks het verpakken in plastic zakken...🙁

Maandag blijkt een Griekse feestdag te zijn. Alle winkels gesloten. Maar we hebben werk genoeg om alles uit te pakken, op te ruimen en te poetsen...

Dinsdag: onderwaterschip schilderen, herstelde genua zeil ophalen, motor onderhoud laten doen,...

Woensdag tewaterlating🌊. Maar dan was het al 17u. Dus nog een nachtje langs de kade blijven liggen in de boatyard. Bimini installeren, zeilen opzetten... watertrapje uit erna, en een welverdiend zwemmetje doen🏊‍♂️

Donderdag varen we eindelijk uit. Naar Vonitsa. Heerlijk om weer te kunnen zeilen! 👍😃⛵⚓

Vrijdag varen we op de Amvrakikos binnenzee. Maar de ankerlier begeeft het...😢 Dus hebben we het anker manueel moeten ophalen. 💪💪 Na een leuke tocht keren we terug naar Vonitsa waar we nog een plaats langszij vinden en dus geen ankerlier nodig hebben. In Griekenland moet je bijna overal je anker gebruiken.⚓ 😧

We maken kennis met Janos, een Hongaar met een oude 2 master. Hij helpt ons aanleggen. Probleem met de ankerlier? Misschien een draadje los? Ik zal s ff kijken. Uren later is hij nog bezig en is het volledig gedemonteerd. De buren John, een zuid Afrikaan, en Craig adviseren de elektrische motor óók nog uiteen te halen: die blijkt doorgebrand! 😢

We verbroederen op de boot👨‍👦‍👦 van John tot 2u30 en s anderendaags varen we terug naar onze boatyard . Samen met Bart op zoek naar vervangstukken. Zonder succes, maar uiteindelijk krijgen we een vervangend ankerlier van de boatyard. 

We kunnen weer varen! 😃

Juist op tijd want we moeten op 1 juli in Zakynthos zijn! Inneke vliegt weer naar huis en Katrien stapt op✈.

Na een kleine afscheidsreceptie aan boord🥂 met Bart en Annemie, varen we dan naar Nidri⚓. We halen nog net op tijd de brug van 17u bij Levkas🌁 en ankeren in Vlihko bij Nidri.

We passeren Skorpio, het privé eiland van Onassis. 

De dag daarop vanuit Nidri naar Sivota. We meren aan bij de steiger van  restaurant Stavros. Gratis overnachting en lekker eten😋.

De volgende dag naar Poros op Kefalonia. We liggen aan de kade voor 15 euro. Piepklein dorpje, maar hippe cocktail🍹 bar in de rotsen🪨 aan het water.

Tegen 15u de dag daarop landen we in de port of Zakynthos. Ruim op tijd dus. Inneke neemt de taxi🚙 naar de luchthaven en een paar uur later komt Katrien toe🙂.

klik op onderstaande foto

Blog 10 van 2020: Terug naar huis

De laatste dag te water werd nog een onweer voorspeld.🌦☔Dit keer lagen we op tijd in de jachthaven van Preveza. 😀

Christel heeft eindelijk beet! Na 4 maanden vissen 🎣achter de boot lukt het nu toch in de jachthaven van Preveza! 👍😀 s Avonds vis op tafel!

🐟🐟🐟🐟

Na een stormachtige nacht, varen we naar de bootwerf. De boot wordt op een kar gezet en met een tractor op de wal🚜 getrokken. We wonen dan nog een paar dagen op de boot in de werf om hem winterklaar te maken.

Tussendoor hebben we nog 1 vrije dag. We huren een auto🚙 en bezichtigen de overblijfselen van de Romeinse stad Neopolis en het mooie kustdorp Parga.🏖🏘 Normaal erg toeristisch, maar nu einde seizoen toch rustig.

Ik hou niet van vliegen🛩 Het is niet milieuvriendelijk en slecht voor het klimaat. Het gaat te snel. Reizen is onderweg zijn.. Instappen en een paar uur later op je bestemming zijn is te makkelijk. Je hebt geen gevoel van afstand en je mist zoveel onderweg...

OK ik heb óók vliegangst.🙄  Op 10 km hoogte, 50 graden onder nul en zuurstof arme lucht, opgesloten in een metalen doos.  Niets voor mij🤔.

Dus hebben we een alternatief routeplan gezocht: Vrijdag namiddag van de scheepswerf te voet naar de bushalte. Dan 1,5 uur rijden naar Igoumenitsa🚍. Om 23u de ferry🛳 naar Ancona, Italië. Aankomst 14u. Goed geslapen op de boot 💤🙂 Het is een groot cruise schip en er zijn niet veel passagiers. 😃

Om 19u de Flixbus🚍 naar Frankfurt. Aankomst 12u, een half uur te laat... Dus haasten om de ICE trein van 12u29 te boeken en het vertrek perron te zoeken🚆.

Om 16u15 zijn we in Berchem Antwerpen 😃 Dus net 2 dagen onderweg!

En dan weer wennen aan het klimaat en de corona maatregelen van de lage landen...🙄

En dromen van het volgende zeilseizoen...

https://youtu.be/XdD3Qy5U2t0

klik op onderstaande foto

Blog 5: Italia

1 augustus vertrekken we naar Italië. 60 mijl van Lastovo tot Vieste. Maar eerst uitschrijven in Ubli op Lastovo bij de kapetanja. Dat kantoortje was gesloten tussen 13 en 17u. Dus later nog maar s terug komen. Hij zegt ons dat we óók bij de politie moeten uitschrijven. Maar dat kan pas op de dag van vertrek. Dus om 6u in de morgen de politie opgebeld. We moeten langs zijn kantoor. Tegen 6u40 kunnen we uit checken. Maar eerst moeten we de crewlist nog laten afstempelen bij de kapetanja...

Afijn 7u11 toch op weg naar Italië...

Eerst 2 uur op motor en dan steekt er toch wind op. Tegen 16u komen we aan in Vieste Italië. Tegen dan is de wind aangetrokken tot 20 kn.

Aanmeren tussen 2 boten met zo'n zijwind was niet evident maar dan lagen we in Italië! 60 mijl afgelegd in 9u is niet slecht!

Vieste

Gezellig druk stadje met witte huisjes, smalle straatjes en veel pizzerias en gelaterias...

Inchecken in Italië moet in manfredonia 25 mijl verder.

Manfredonia: eerste nacht voor anker in Italië.

Ankeren in Italië is heel anders dan in Kroatië! Het ankergebied is heel groot en maar 6 a 7m diep. Daar kan je in Kroatië eens van dromen. Maar het is in open zee 1 km voor de haven. De Italiaanse motor jachten passeren rakelings en veroorzaken heftige golven. Alles wat je niet vasthoudt gaat tegen de grond... De zee is troebel zodat je de bodem niet ziet en er is veel begroeiing... We waren dus niet zeker dat het anker goed zou houden en beslissen dan maar in de kuip te slapen. Het was toch te warm binnen. Veel hebben we niet kunnen slapen: het anker alarm ging 5 x af omdat de wind steeds draaide. Door de deining rolde de boot heel de nacht zodat je je goed moest vasthouden om niet van de bank te rollen...

De volgende nacht hebben we toch maar in de haven gelegen. Ik vond het eigenlijk al verdacht dat wij als enige voor anker lagen...

Bisceglie

Vandaag naar Barletta gezeild ⛵5 mijl voor Barletta juist een onweer kunnen vermijden. Dan rond een verboden gebied moeten zeilen dus pas rond 17u aangekomen. Maar was niet toegankelijk voor jachten... enkel commerciële schepen.  Dus maar doorgevaren naar Trani. Die haven was vol en ze hebben ons weg gestuurd...

Volgende Bisceglie was volgens pilot vissershaventje. Toch maar binnen gevaren een half uur voor duisternis. Alternatief was Bari 20 mijl verder...Dus nachtelijke aankomst.

Gelukkig super vriendelijke havenmeester hier in Bisceglie. Had nog plaats voor ons. Heel gezellig dorpje. Enkel Italianen. Erg gelovige mensen. Elke avond een mis met gezang soms in open lucht. De laatste dag zelfs met vuurwerk.

Bari

Onderweg 4 dolfijnen gezien bij de boot..

We hadden Belgische buren in de haven: Anne en Philip, een super sympathiek koppel. Ze waren onderweg naar Kroatië en zijn al dikwijls in Italië en Griekenland geweest. We hebben bij een glas wijn tips uitgewisseld. 🍷🍷

Grote commerciële haven en drukke stad. Het historische centrum heeft een kasteel en 16 kerken waarvan eentje uit de 8ste eeuw.

Polignano al mare

Dure haven, maar een mooi dorpje met huisjes bovenop de rotsen aan zee. ..

Panoramische terrassen, pittoreske straatjes met dito shops. Aangenaam om te vertoeven😃

Brindisi

Jachthaven ligt aan de buitenkant van een grote industriële haven. Vlak bij de luchthaven, een heel eind van de stad. We hebben de stad niet bezocht.

Otranto

Gezellig, bruisend stadje met kasteel en smalle straatjes vol winkeltjes, pizzerias en gelaterias...

Mooie maar drukke haven. Moeilijk een ligplaats te vinden. Uiteindelijk hebben 2 jongemannen in een open bootje ons een plekje bezorgd. Ze vroegen 30 euro contant. Geen documenten nodig. Er was trouwens geen havenkantoor...

Vanuit Otranto vertrekken we naar Griekenland!

Algemene indruk:

We zijn blij dat we Italië bezocht hebben maar ook blij er weer te vertrekken. Communicatie is een probleem: de Italianen spreken enkel Italiaans. ☹

Ze zijn veel drukker en luidruchtiger dan de Kroaten. De straten zijn vol mensen s avonds en er klinkt muziek tot laat in de nacht óók in de haven soms. Er zijn weinig buitenlandse toeristen, maar veel Italianen op reis in eigen land.

Apuglia heeft een rijk cultureel patrimonium met ontelbare oude kerken en kastelen. Maar behalve Gargano is het landschap plat en saai. De zee is er groen en troebel zoals de Noordzee. De kust heeft geen baaien of eilanden. Ankeren kan dus niet. Je moet telkens in een haven overnachten. De tarieven lijken willekeurig: 135 euro voor 1 nacht in Polignano maar 116 voor 3 nachten in Bisceglie (na onderhandeling) en 30 per nacht in Otranto...

Voor alles moet je betalen: het strand, je bestek in een restaurant... Hier geen gratis grappa na de maaltijd zoals in Kroatië...

klik op onderstaande foto

Blog 3 (aflevering 3): Tewaterlating Atlantis

Maandag 15 juni:

Eindelijk gaan de Europese grenzen open! :-)

Dus maandagmorgen op weg naar Kroatië. We maken nog een tussenstop in Giebelstadt: de fabriek van Bavaria.

Overnachting in Passau aan de  Donau, want in Oostenrijk mogen we als Belgen nog niet verblijven. Maar er was eigenlijk helemaal geen grenscontrole.

 Aan de Sloveense en Kroatische grens enkel controle ID kaart. Geen problemen dus.

Woensdag 8u afgesproken aan de boot met een zekere Nino, omdat onze contactpersoon Josko was gaan zeilen met Russische klanten.

Om 8u stuurt Nino een berichtje dat hij tegen 9u30 komt. Tegen 10u is hij er dus. Nog even wennen aan de zuiderse gewoonten...

Van heel ons verlanglijstje wil hij enkel de antifouling doen, maar dan moeten wij wel zorgen voor de verf, borstels e.d. Voor de rest moeten we maar Josko bellen...

Het reddingsvlot is nagezien en heeft een officiële keuring gehad.  Af te halen in Split. Maar daar blijkt dat ze nog wachtten op de order.  Dus later nog maar s terugkomen...

Intussen heb ik een buitenboordmotor gevonden voor de dinghy (= rubber bijbootje).  Toen ik die de volgende dag wou kopen, bleek die echter al verkocht. Dus nog maar even terugkomen vrijdag? Maar toen was iets misgelopen met de levering, dus of we dinsdag nog s wilden terugkomen?

Tewaterlating is vrijdagmorgen gepland. Dat wordt dus een paar dagen roeien met de dinghy...

Gas: Normaal zouden gasflessen (voor het kookvuur) aan boord moeten zijn , maar die hadden ze dus niet...  Dan maar zelf gekocht. Maar het vuur werkte niet...

Na uren zoeken bleek er een vuiltje in de gasleiding en het koppelstuk was geërodeerd.  Na een dagenlange  vruchteloze zoektocht naar het juiste koppelstuk heeft uiteindelijk Josko een andere koppeling geïnstalleerd. Intussen maar rauwkost eten dan...

Vrijdag 8u tewaterlating: Tegen 9u waren de kraanmannen er al, vroeg naar Kroatische normen...,

Best wel spectaculair: we waren aan boord toen de boot de lucht in ging en naast de rotsen in het water gezet werd. We moesten dan ineens wegvaren, maar de koeling van de motor deed het niet... Josko opgebeld voor advies: water in de wierpot gedaan en we konden vertrekken, net op tijd of we zaten tegen de rotsen ...

We zijn de kraanmannen nog vergeten betalen, maar die rekening kwam later wel.

Vrijdagnacht dus de eerste nacht voor anker bij Split. s Morgens in allerijl vertrokken omdat het anker krabde bij een plots onweer...

Terug voor anker bij marina Kastela. ik bleef op de boot terwijl Abel en Christel om boodschappen gingen. Het werd echter weer onweerachtig en de boot dreef weer af naar een grote catamaran die ook voor anker lag... Ik zag ze daar al zenuwachtig worden, maar ik kon de boot wel afhouden. Toch maar uitkijken naar een beter anker? Of is onze ankertechniek nog niet op punt? Uiteindelijk dan maar een Rocna anker gekocht. om meer gerust te kunnen slapen.

Zondagmorgen om 7u30 uitgevaren voor een lange zeiltocht naar Rogoznica voor de verjaardag van Abel. De wind trok al snel aan tot 5 a 6 bft. De eerste vuurdoop. Maar de Atlantis deed het goed: erg stabiel, krachtige motor, zeilen in goede staat!

Nu is de vakantie eindelijk begonnen!

Klik op onderstaande foto. 

Blog 1 (aflevering 1): Zoektocht naar Atlantis

Na jarenlange ervaring met charteren in Kroatië hebben we een aantal zoekcriteria opgesteld:

• 4 cabines om op comfortabele wijze vrienden en familie te kunnen meenemen.

• 2 stuurwielen omdat 1 groot stuurwiel steeds in de weg zit.

• boegschroef: handig bij het manoeuvreren in de havens

• GPS buiten in de kuip: bij charterboten in Kroatië staat deze dikwijls binnen aan de kaarttafel, wij willen die direct bij de stuurman(vrouw).

Op basis van deze criteria vonden we 2 modellen geschikt:

• Beneteau Cyclades 43

• Bavaria 44

Op het internet hebben we 10 boten gevonden met ligplaats in Kroatië.

We hebben contact opgenomen met de verkoopbureaus om een bezichtiging te regelen in de week van 12 tot 20 oktober. Deze week was ook de bootshow in Biograd: https://www.marinakornati.com/en/events/important-notice

Rond deze periode is het einde van het charter seizoen. Eigenaars moeten beslissen of ze hun boot nog een jaar langer charteren of verkopen. Chartermaatschappijen moeten zorgen dat ze over een voltallige vloot beschikken voor het volgende seizoen. Ligplaatsen in de havens moeten geregeld worden voor het volgende seizoen. Drukke tijden dus…

Bij aankomst in Kroatië bleek dat 1 van de 10 boten reeds verkocht was…

1 boot was niet te bezichtigen omdat deze nog verhuurd was…

2 anderen van de lijst bleken eigenlijk dezelfde boot te zijn, te koop bij 2 verschillende verkoopbureaus… Voor een verschillende prijs zelfs…

Toch was het nog een drukke week met bezichtigingen in Split, Zadar, Bibinje, Biograd.

De meeste boten zaten jarenlang in de charter en waren vuil en versleten en bovenop de verkoopprijs moet je nog BTW betalen, In Kroatië is dat 25% …

Ongepland hebben we toch onze keuze gevonden ! :-)

Op een scheepswerf bij marina Kastela in de buurt van Split, stond een Bavaria 44,

Lady Lana op de wal.

Zij was slechts 5 jaar in charter, in goede staat en BTW was reeds betaald.

In 2014 heeft Lady Lana een grondige refit ondergaan: nieuwe zeilen, nieuwe motor, nieuwe instrumenten en zelfs met airco aan boord!

Zij zou het worden ! :-)

We gaan haar Atlantis noemen, naar het mythische land uit de oudheid.